трацкі́зм, ‑у, м.

Варожая марксізму-ленінізму і міжнароднаму камуністычнаму руху контррэвалюцыйная плынь, разнавіднасць меншавізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзекабры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Удзельнік рускага дваранскага рэвалюцыйнага руху супраць царскай улады і прыгоннага права, які выліўся ўзброеным паўстаннем 14 снежня 1825 г.

|| прым. дзекабры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мане́ўраны, -ая, -ае.

1. Які вядзецца з прымяненнем манеўра (у 1 знач.), без доўгачасовых умацаванняў.

Манеўраная вайна.

2. Здольны хутка мяняць напрамак руху.

М. крэйсер.

|| наз. мане́ўранасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлафо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Светлавы сігнальны ліхтар з чырвоным, жоўтым і зялёным або толькі з чырвоным і зялёным сігналам для рэгулявання руху на вуліцах і дарогах.

|| прым. святлафо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правады́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Кіраўнік грамадскага руху, партыі.

2. Чалавек, які стаіць на чале каго-, чаго-н., кіруе кім-, чым-н.

П. войска. П. племя.

|| прым. правады́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stoppage [ˈstɒpɪdʒ] n.

1. спыне́нне (працы), прасто́й

2. перашко́да, зато́р (руху)

3. pl. stoppages вы́лік; затры́мка (зарплаты)

4. med. засме́чванне (страўніка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kríechspur

f -, -n паласа́ ру́ху ця́жкіх машы́н (на аўтамагістралі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúrsbuch

n -(e)s, -bücher даве́днік, раскла́д (руху цягнікоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (уст.).

Да ўвядзення трамвайнага руху: гарадская рэйкавая дарога, па якой хадзілі вагоны на коннай цязе, а таксама вагон такой дарогі.

|| прым. ко́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвізо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Службовая асоба, упаўнаважаная рабіць рэвізію (у 1 знач.).

2. У асобных галінах чыгуначнай службы: тое, што і кантралёр. Р. руху. Дарожны р.

|| прым. рэвізо́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)