ачышча́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор, прыстасаванне, рэчыва для ачысткі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відэ́лец, ‑льца, м.

Сталовы прыбор у выглядзе ручкі з доўгімі зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амперме́тр, ‑а, м.

Прыбор, пры дапамозе якога вымяраецца сіла электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аваско́п, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння свежасці яец шляхам іх прасвечвання.

[Лац. ovum — яйцо і грэч. skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэля́тар, ‑а, м.

Прыбор для аўтаматычнага вылічэння ўзаемнай сувязі незалежных працэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магніто́граф, ‑а, м.

Прыбор, які безупынна рэгіструе змены магнітнага поля Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міёграф, ‑а, м.

Спец. Прыбор для запісу (графічнай рэгістрацыі) мышачных скарачэнняў.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’езо́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння механічнага напружання і ціску.

[Грэч. piézō — цісну і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планіме́тр, ‑а, м.

Спец. Матэматычны прыбор для вымярэння плошчы плоскіх фігур.

[Ад лац. planum — плоскасць і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плювіёграф, ‑а, м.

Прыбор для рэгістрацыі колькасці, працягласці і інтэнсіўнасці ападкаў.

[Ад лац. pluvia — дождж і грэч. graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)