f -, -en перада́ча, накірава́нне (an A – каму-н., куды-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ланцуго́выв разн. знач. цепно́й;
~вая перада́ча — цепна́я переда́ча;
л. мост — цепно́й мост;
~выя кара́лы — цепны́е кора́ллы;
~вая лі́нія — цепна́я ли́ния;
○ ~вая рэа́кцыя — цепна́я реа́кция;
л. дроб — мат. цепна́я дробь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трады́цыя ’перадача ад пакалення да пакалення нормаў, звычаяў, поглядаў і інш.’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), трады́ція ’тс’ (Ласт.), ст.-бел.традиция, традыция ’тс’ (XVII ст.), якое праз ст.-польск.tradycyja (XVI ст.) з лац.trāditio (Булыка, Лекс. запазыч., 192) < trādĕre ’аддаваць’, ’перадаваць вусным шляхам’ < trans ’пера-’ і dare ’даць, даваць’ (Длугаш-Курчабова, 501–503; Голуб-Ліер, 485; ЕСУМ, 5, 615).
2.(пересказ) перака́з, -зу м.; (передача)перада́ча, -чы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
секулярыза́цыя
(фр. sécularisation, ад лац. secularis = свецкі)
1) перадача царкоўнай і манастырскай маёмасці ва ўласнасць дзяржавы;
2) вылучэнне чаго-н. з царкоўнага падпарадкавання і перадача свецкаму, грамадзянскаму (напр. с. школьнай адукацыі);
3) перан. вызваленне ад уплыву рэлігіі ў грамадскай і творчай дзейнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
трансфе́рт
(фр. transfert, ад лац. transferre = пераносіць, пераводзіць)
1) перавод замежнай валюты або перадача золата з адной краіны ў другую;
2) юр.перадача права ўладання імяннымі каштоўнымі паперамі (акцыямі) другой асобе;
3) абмен насельніцтвам паміж дзяржавамі на падставе міжнароднага пагаднення, аўтаматычнае змяненне грамадства.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пнеўмааўтама́тыка
(ад гр. pneuma = дыханне + аўтаматыка)
раздзел аўтаматыкі, які распрацоўвае і прымяняе сродкі аўтаматычнага рэгулявання (кіравання), дзе перадача сігналаў ажыццяўляецца пры дапамозе сціснутага паветра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
транскры́пцыя, ‑і, ж.
Спец.
1. Дакладная перадача на пісьме ўсіх асаблівасцей жывой гаворкі літарамі алфавіта і некаторымі спецыяльнымі знакамі. Фанетычная транскрыпцыя.
2. Тое, што і транслітарацыя. Транскрыпцыя грэчаскіх слоў лацінскімі літарамі.
3. Пераклад музычнага твора, напісанага для аднаго музычнага інструмента або голасу, для выканання другім інструментам або голасам, а таксама парафраза (у 2 знач.). Транскрыпцыя Ліста. Транскрыпцыя для флейты.
[Ад лац. transcriptio — перапісванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Zúspiel
n -(e)s, -e спарт.перада́ча, пасо́ўка (мяча)
auf ~ — з пада́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Deposít
n -(e)s, -e фін.перада́ча [узно́с] на захава́нне, дэпазі́т (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)