прагавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца; зак.

Незнарок сказаць тое, чаго нельга гаварыць; выдаць тайну. Васіль ледзь не прагаварыўся, што ён ведае, дзе яго бацька хавае золата і польскія маркі. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

somehow [ˈsʌmhaʊ] adv. як-не́будзь; не́як;

so mehow or other так ці іна́кш;

Somehow I don’t feel I can trust him. Я неяк адчуваю, што яму нельга давяраць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

невообрази́мый

1. (трудно представляемый) няўя́ўны; такі́, што ця́жка (не́льга) уяві́ць;

2. (невероятный) неймаве́рны; (чрезвычайный) надзвыча́йны; (ужасный) страшэ́нны;

невообрази́мый шум неймаве́рны (страшэ́нны) крык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ábkömmlich

a

1)

er ist nicht ~ — без яго́ не́льга абысці́ся

2) які́ пахо́дзіць (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

непрыгля́дны, ‑ая, ‑ае.

Непрывабны з выгляду; несамавіты. Непрыглядны чалавек. Непрыглядны малюнак. // перан. Дрэнны, якому нельга пазайздросціць. Фатаграфіі рабочага дня і назіранні за выкарыстаннем абсталявання па цэхах далі непрыглядную карціну. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́шчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑шчыць; зак., каго.

Разм. Улагодзіць, задобрыць каго‑н. Гаспадар змоўк, зразумеўшы, што госця нічым улашчыць нельга. Шамякін. Зазыба яўна хацеў улашчыць Драніцу, але таксама давесці сваё. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doprosić się

зак. дапрасіцца;

nie można się szklanki wody doprosić się — нельга шклянкі вады дапрасіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

help​1 [help]n.

1. дапамо́га

2. памага́ты; памага́тая

3. the help рабо́тнік, слуга́, прыслу́га, наймі́чка

4. сро́дак, парату́нак

♦

there is no help for it гэ́тага не́льга пазбе́гнуць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяскра́йні, ‑яя, ‑яе.

Якога нельга акінуць вокам; неабсяжны. На блакітным небе не відаць ніводнай хмаркі, і ад гэтага неба здавалася неабсяжным, бяскрайнім. Краўчанка. Збоку, за гарой, засінелі разлогі бяскрайняга лесу. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́легчы, ‑лежа; зак.

Прыпасці сцяблом да зямлі; палегчы (пра збажыну, травы). А перабольшваць гною нельга, бо калі перабольшыш, дык бульба счарвівее, а ячмень ці яшчэ якая збажына пабуяе і вылежа. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)