пара́дное сущ. пара́днае, -нага ср.;

войти́ с пара́дного увайсці́ з пара́днага;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́тник падаро́жны, -нага м., падаро́жнік, -ка м.; (странник) вандро́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чёрное сущ. чо́рнае, -нага ср.;

ходи́ть в чёрном хадзі́ць у чо́рным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чумно́й

1. прил. чу́мны; см. чума́;

2. сущ. чу́мны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Клы́жніна ’нага’ (Нар. словатв.). Да клышніна. Параўн. клыйіаногі (гл.). Тады плытніка да клыш‑ьн‑іна, назоўніка, утворанага ад прыметніка з суфіксам ‑ьн‑ па вядомай мадэлі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́ключаны

1. исключённый; отчи́сленный;

2. вы́ключенный;

1, 2 см. вы́ключыць;

○ зако́н трэ́цяга ~нага — лог. зако́н тре́тьего исключённого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патру́льны

1. прил. патру́льный;

~ная слу́жба — патру́льная слу́жба;

2. в знач. сущ. патру́льный;

вы́лучыць ~нага — вы́делить патру́льного

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АМІЯ́ЧНАЯ ВАДА́,

раствор аміяку (18—25%) у вадзе. Празрыстая, з жаўтаватым адценнем вадкасць з рэзкім пахам. Шчыльн. 18—25%-нага раствору (0,930—0,910)·10 кг/м³. Атрымліваюць растварэннем сінт. аміяку ў вадзе ці паглынаннем яго вадой з адыходных газаў коксахім. вытв-сці. Выкарыстоўваецца ў вытв-сці фарбавальнікаў, соды, марганцу, ферасплаваў, як азотнае ўгнаенне і для аманізацыі кармоў у сельскай гаспадарцы.

т. 1, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Набасонак ’на босую нагу’ (Мат. Гом., Янк. 1), набасонач ’тс’ (Мат. Гом., Янк. 1, Сцяшк. Сл.). Ад босы і нага з аглушэннем канцавога зычнага, параўн. набасанож (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. апух, ‑ла; зак.

Павялічыцца ў аб’ёме, раздацца (пра паверхню цела ці яе частку) у выніку траўмы або якога‑н. захворвання. Нага апухла, відаць, дужа баліць, і.. [хлапчук] увесь час згінаецца над ёю ды хукае на яе. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)