артасці́ха
(ад арта- + гр. stichos = лінія)
вертыкальная лінія, якую можна ўмоўна правесці паміж асновамі лісця або бакавых каранёў, размешчаных адзін пад адным.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
hairline
[ˈherlaɪn]
1.
n.
1) лі́нія валасо́ў на галаве́
receding hairline — пача́так лы́сіны
2) цяню́сенькая лі́нія
3) ткані́на ў дро́бную пало́ску
2.
adj.
ве́льмі ву́зенькі; ве́льмі блі́зкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Рысо́к ’рубец’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Утворана на базе польск. rys ’лінія’, rysa ’драпіна, расколіна, трэшчына’. Сюды ж ры́сы ’насечкі’ (смарг., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ве́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Чыгуначная лінія, якая адыходзіць убок ад асноўнай чыгуначнай магістраль Спешна пачалі пракладваць чыгуначную ветку да буравых вышак. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабо́р, ‑а, м.
Лінія, якая ўтвараецца на галаве, калі расчасаць на два бакі валасы. Родненькі прабор валасоў здаваўся залацістым, карыя вочы былі колеру добра выспелай вішні. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hairline [ˈheəlaɪn] n.
1. лі́нія валасо́ў (на галаве);
His hairline is receding. Ён пачынае лысець.
2. tech. валасна́я трэ́шчына, раско́ліна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
waistline [ˈweɪstlaɪn] n. лі́нія та́ліі;
a slim waistline таню́ткая та́лія;
a dress with a high waistline суке́нка з завы́шанаю та́ліяй
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гра́на Лінія, рыска, праведзеная на зямлі, ад якой дзеці пры гульні ў лапту дзеляць месца на «горад» і «поле» (Тур.). Тое ж чарта́, лі́нія, чур (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
ме́та Мяжа, межавы знак, след, лінія, вешка, маяк; межавая насечка на дрэве (Слаўг.); лінія ў дзіцячай гульні (Рэч., Слаўг.). Тое ж ме́цішча (Краснап., Слаўг., Чав., Чэр.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
wiggly
[ˈwɪgli]
adj.
1) варухлі́вы
2) хва́лісты
a wiggly line — хва́лістая лі́нія
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)