вастры́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для вастрэння, праўкі алоўкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водачарпа́лка, ‑і, ДМ ‑ліпы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для вычэрпвання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугледрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенасушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сельскагаспадарчая машына для сушкі сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і трохполле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умыва́лка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і умывальня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ялка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мякіны пасля малацьбы.

2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Машына для размякчэння якой-н. сыравіны (скур і інш.) з мэтай далейшай апрацоўкі.

2. Тое, што і церніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

круцёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Назва розных прыстасаванняў, прадметаў, якія круцяцца.

2. Легкадумная, ветраная жанчына.

|| прым. круцёлачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нашчадак першых іспанскіх і партугальскіх каланізатараў у Лацінскай Амерыцы.

|| ж. крэо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. крэо́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)