Verbum

выпарны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да выпарэння. Выпарная здольнасць. // Прызначаны для выпарвання. Выпарная ўстаноўка.

алатро́пія, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць аднаго і таго ж хімічнага элемента ўтвараць розныя простыя рэчывы.

[Грэч. allos — іншы і trópos — паварот, напрамак.]

правазны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да правозу. Правазная здольнасць чыгункі. // Які спаганяецца за правоз.

процісу́таргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць папярэджваць або аслабляць сутаргі (звычайна пра лекавыя сродкі); супрацьсутаргавы.

рыбапрадукцы́йнасць, ‑і, ж.

Здольнасць даваць рыбную прадукцыю, забяспечваць улоў рыбы. Рыбапрадукцыйнасць азёр Беларусі. Рыбапрадукцыйнасць Каспія.

самазагарто́ўванне, ‑я, н.

Здольнасць некаторых металічных сплаваў адвольна загартоўвацца пры ахаладжэнні на паветры пасля награвання.

сіласава́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць сіласавацца, быць сіласаваным. Сіласавальнасць раслін залежыць ад колькасці ў іх цукру.