vitál

[vi-]

a жыццёвы, жыццядзе́йны, по́ўны жыцця́; актуа́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lébensgefährte

sub m -n, -n спадаро́жнік жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lébensjahr

n -(e)es, -e год жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lébensziel

n -(e)s, -e мэ́та жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

біяге́нны, ‑ая, ‑ае.

Які падтрымлівае, стымулюе развіццё арганізма, жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біяме́трыя, ‑і, ж.

Сукупнасць матэматычных метадаў вывучэння з’яў жыцця.

[Ад грэч. bíos — жыццё і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біясфе́ра, ‑ы, ж.

Вобласць распаўсюджання жыцця на зямным шары.

[Ад грэч. bíos — жыццё і sphaira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццеадчува́нне, ‑я, н.

Успрыманне жыцця, навакольнай рэчаіснасці. Радаснае жыццеадчуванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкачэ́ўнік, ‑а, м.

Той, хто вядзе паўкачавы спосаб жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жыцця, звязаны з жыццём (у 2, 4 і 6 знач.). Жыццёвыя працэсы. Жыццёвы шлях. Жыццёвы ўзровень.

2. Важны, істотны для жыцця, неабходны для грамадства. Жыццёвыя цэнтры краіны. Жыццёвыя інтарэсы.

3. Які адпавядае рэчаіснасці, узяты з жыцця; праўдападобны. Жыццёвы вобраз. Жыццёвая сітуацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)