Verbum

спо́ры, спор і спо́раў, адз. спо́ра, -ы, ж.

Зачаткі некаторых раслінных арганізмаў, а таксама некаторых прасцейшых жывёл, што служаць для размнажэння.

|| прым. спо́равы, -ая, -ае.

тракт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Шырокая праезджая дарога.

○

Страўнікава-кішачны тракт (спец.) — сукупнасць стрававальных органаў жывёл і чалавека.

|| прым. тра́ктавы, -ая, -ае.

чуццё, -я́, н.

1. Здольнасць жывёл адшукваць, заўважаць што-н. органамі пачуццяў, пераважна нюхам.

2. перан. Здольнасць чалавека разумець, угадваць, заўважаць што-н.

Прафесійнае ч.

шу́ба, -ы, мн. -ы, шуб, ж.

1. Зімовае верхняе адзенне з футра.

Лісіная ш.

2. Поўсцевае покрыва некаторых жывёл.

Ш. вавёркі.

|| прым. шу́бны, -ая, -ае.

шчані́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., шчо́ніцца; незак.

Раджаць (пра сабаку, ваўчыцу, лісу і некаторых іншых жывёл).

|| зак. ашчані́цца, ашчо́ніцца.

|| наз. шчане́нне, -я, н.

шчу́пальцы, -аў, адз. -льца, -а, н.

Рухомы орган для захоплівання ежы ў насякомых і ў некаторых іншых жывёл.

|| прым. шчу́пальцавы, -ая, -ае.

Тып шчупальцавых (наз.).

пе́чань, -і, ж.

Стрававальная залоза ў жывёл і чалавека, якая выпрацоўвае жоўць, удзельнічае ў працэсах стрававання, кровазвароту і абмену рэчываў.

|| прым. пячо́начны, -ая, -ае.

Пячоначныя пратокі.