педа́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.
Нажны рычаг у машынах і музычных інструментах.
П. тормаза, раяля.
Націснуць на ўсе педалі (таксама перан.; прыняць усе меры для паскарэння, дасягнення чаго-н.; разм.).
|| прым. педа́льны, -ая, -ае.
Дзіцячая педальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спецыя́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Асобная галіна навукі, тэхнікі, мастацтва; сфера чыёй-н. дзейнасці або вывучэння чаго-н.
Здаваць экзамен па спецыяльнасці.
2. Тое, што і прафесія, асноўная кваліфікацыя.
Сын мае с. музыканта.
Працаваць па спецыяльнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пале́пшаць сов.
1. стать лу́чше, улу́чшиться;
2. безл. стать лу́чше (ле́гче);
пасля́ апера́цыі ёй ~шала — по́сле опера́ции ей ста́ло лу́чше (ле́гче)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
го́ні, ‑ей; адз. няма.
Вялікая, доўгая ніва. Ад відна араў хлапчына гоні, Ветрам ён усмак надыхаўся сягоння. Зарыцкі. Алена асталася дажынаць гоні ячменю. Чарнышэвіч. // Паэт. Прастор, зямля. Цябе, Беларусь, я шчасліваю бачыў, Як ты расквітнела на гонях сваіх. Броўка. Дзень добры, юная вясна! Дзень добры вам, лясы і гоні! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́нкасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць тонкага. Тонкасць сукна. Тонкасць віна. Тонкасць думкі.
2. звычайна мн. (то́нкасці, ‑ей). Самыя дробныя дэталі, асаблівасці. У давацца ў тонкасці. Паэтычныя тонкасці. □ Чалавек, які пазнаў тонкасці і тайны сваёй прафесіі, які любіць яе, укладвае ў яе ўсю сваю душу, заўсёды выклікае ў нас павагу. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кагадзе́й ’мянушка асобы, якая часта ўжывае ў гаворцы адпаведнае слова’ (мін., Сцяц. БНС). Да кагадзе (гл.), што датычыць словаўтварэння, то паводле Сцяцко, Афікс. наз., 220, ад прыслоўя суфіксам ‑ей, пры гэтым афікс накладваецца на фінальны галосны. Да структуры параўн. балазе, балазей, адносна фузіі галосных у аснове і суфіксе гл. Сцяцко, там жа, 295.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
на́раст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. і на́расць, -і, -ей і -яў, ж.
1. Ненармальнае патаўшчэнне на якой-н. частцы арганізма.
Н. на ствале дрэва.
2. Тое, што наогул нарасло дзе-н., на чым-н.
Лёдавыя нарасты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
са́ні, ‑ей; адз. няма.
Зімовая павозка на палазах. [Кастусь:] — Зіма наша вядома якая — сёння ў санях, заўтра ў калёсах. Брыль. [Сымон:] — Эх, каб сняжок, запрог бы кабылу ў сані. Чарнышэвіч.
•••
Фінскія сані — сані ў выглядзе крэсла, прымацаванага на доўгіх металічных палазах.
Глядзець на паповы сані гл. глядзець.
Сесці не ў свае сані гл. сесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грань, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Плоская частка паверхні геаметрычнага цела, якая ўтварае вугал з другой такой жа паверхняй.
Грані куба.
2. перан. Тое, што адрознівае, аддзяляе адно ад аднаго.
Сціранне граней паміж фізічнай і разумовай працай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бандэро́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Шырокая папяровая абгортка для паштовых перасылак.
2. Невялікае паштовае адпраўленне звычайна ў папяровай абгортцы.
Заказная б.
3. Ярлык на тавары, які сведчыць аб уплаце пошліны за яго (спец.).
|| прым. бандэро́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)