Мус1 ’павіннасць, неабходнасць, прымус, насілле’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц., Сцяшк., Бяльк., Сл. ПЗБ; добр., Рам. 1), ’гульня ў карты без пасаў’ (Нас.), ст.-бел. мусъ ’неабходнасць, прымус’ (XVI ст.) — запазычанне са ст.-польск. mus ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 137), якое з musieć (ст.-в.-ням. muoʒan, с.-в.-ням. müeʒenвольны час; мець магчымасць’, суч. ням. Muß, магчыма, з фразы man muß ’трэба’). У ст.-польск. мове mus (mos) яшчэ мела значэнне ’гарнец (мера)’.

Мус2, мусы ’зарослы травою выган’ (Нар. Гом. — І. Навуменка, КТС). Няясна. Магчыма, з ням. Mus ’ежа’ (г. зн. ’паша’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́льнасць, ‑і, ж.

1. Свабода, незалежнасць. Мы кубкі ўздымалі За вольнасць людскую, за праўду на свеце. Броўка. [Белавус:] — Ішлі вы на смерць, на змаганне За люд наш, за вольнасць зямлі. Колас. // Самастойнасць, неабмежаванасць у дзеяннях. Дзесьці далёка засталася вайна, перапоўненыя салдатамі эшалоны, лазарэт, і вось ён вольны, сам па сабе, нікому не падуладны чалавек. Захацелася хутчэй і паўней адчуць гэтую вольнасць. Галавач.

2. Парушэнне агульнапрынятых правіл, адступленне ад нормы. Паэтычная вольнасць.

3. Нястрыманасць, фамільярнасць; нетактоўнасць. Вольнасць у абыходжанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце; зак.

1. чаго. Спець многа чаго‑н. Вольны вецер напеў вольных песень табе, Бор зялёны ўзняў дружным гоманам, Сонца полымем вызвала к слаўнай сяўбе, Зоры веру ўлілі сілам зломаным. Купала.

2. што. Перадаць голасам. Напець матыў. Напець арыю.

3. што. Спець для гуказапісу (на плёнку, пласцінку і пад.). Напець пласцінку.

4. чаго і без дап. Разм. Нагаварыць, напляткарыць на каго‑н.

•••

Напець у вушы — тое, што і напець (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спро́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спрасціць.

2. у знач. прым. Больш просты; прасцей, чым раней. Спрошчаная арфаграфія. Спрошчаны механізм.

3. у знач. прым. Недастаткова глыбокі, прымітыўны. Бясспрэчна адно: дзіцячы пісьменнік не мае права даваць чытачу спрошчанае ўяўленне аб жыцці, ён павінен умець проста і зразумела гаварыць аб складаным. Шкраба. Спрошчаны фінал у пэўнай меры перашкодзіў твору стаць цэласным, унутрана завершаным. Мушынскі.

4. у знач. прым. Разм. Вызвалены ад патрабаванняў маралі; празмерна вольны. Спрошчаныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expedite

[ˈekspədaɪt]

1.

v.t.

1) палягча́ць; прысьпе́шваць; паскара́ць

2) ху́тка выко́нваць, зала́джваць

3) афіцы́йна выдава́ць (дакумэ́нт)

2.

adj.

1) во́льны (ад перашко́даў)

2) ху́ткі, спры́тны (пра чалаве́ка), спра́ўны, гато́вы, прыда́тны да ўжы́тку (пра прыла́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

располага́тьI несов.

1. (иметь в своём распоряжении) мець (што);

располага́ть сре́дствами мець сро́дкі;

располага́ть свобо́дным вре́менем мець во́льны час;

2. (распоряжаться) распараджа́цца;

располага́ть свои́м иму́ществом распараджа́цца сваёй маёмасцю;

3. уст. (намереваться) меркава́цца, разлі́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВА́АЛЬС

(Waals) Ян Дыдэрык ван дэр (23.11.1837, г. Лейдэн, Нідэрланды — 9.3.1923),

нідэрландскі фізік. Чл. Нідэрландскай, Парыжскай, Берлінскай АН, Нацыянальнай АН ЗША. У 1862—65 вольны слухач Лейдэнскага ун-та. Праф. Амстэрдамскага ун-та (1877—1907). Навук. працы па малекулярнай фізіцы і нізкатэмпературных з’явах. Вывеў Ван-дэр-Ваальса ўраўненне і ўстанавіў неперарыўнасць газападобнага і вадкага станаў рэчыва. Разгледзеў пытанне пра малекулярныя сілы ў газападобным і вадкім станах у сувязі з будовай рэчываў. Распрацаваў тэорыю бінарных сумесяў і тэрмадынамічную тэорыю капілярнасці. Нобелеўская прэмія 1910.

Літ.:

Льоцци М. История физики: Пер. с итал. М., 1970.

т. 3, с. 421

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wczasy

мн.

1. адпачынак (на курорце, у санаторыі);

wczasy lecznicze — адпачынак у санаторыі;

skierowanie na wczasy — пуцёўка на курорт (у дом адпачынку);

2. вольны час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

free

[fri:]

1.

adj.

1) во́льны, свабо́дны; незале́жны

2) неабмежава́ны; вы́звалены (з пало́ну, няво́лі); вы́пушчаны, зво́льнены (ад абавя́зкаў)

3) адво́льны

a free translation — во́льны перакла́д

4) непрымусо́вы; шчо́дры

of one’s own free will — добраахво́тна

to be free with one’s money — шчо́дра выдава́ць або́ дава́ць гро́шы

5) шчы́ры, адкры́ты

too free with criticism — зана́дта адкры́ты ў кры́тыцы

6) бесцырымо́нны; распу́шчаны

His manner was entirely too free — Яго́ныя мане́ры былі́ залі́шне бесцырымо́нныя

7) бяспла́тны, дармо́вы

a free ticket — бяспла́тны біле́т

8) свабо́дны

free of duty — бяспо́шлінны, не абкла́дзены мы́там

free imports — бяспо́шлінныя тава́ры

a free port — во́льны порт

9) адкры́ты, во́льны, дасту́пны

free access — адкры́ты до́ступ

10) без

a day free from wind — бязьве́траны дзень

free from pain — бяз бо́лю, безбале́сны

11) Chem. нязлу́чаны

Oxygen exists free in air — Кісларо́д існу́е ў паве́тры ў нязлу́чаным ста́не

2.

adv.

1) во́льна, свабо́дна

2) бяспла́тна

3.

v.t.

1) вызваля́ць (зь няво́лі)

2) адпуска́ць (руку́), звальня́ць; разлы́гваць

- free and clear

- free and easy

- get free of

- set free

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ба́цькаўскі, ‑ая, ‑ае, н.

1. Які належыць бацьку. Ты зжылося з намі, бацькаўскае слоўца, Як бы корань з дрэвам, як бы з небам сонца. Купала. // Уласцівы бацьку. Паглядзіць на свайго сына Сцяпан, і напоўняцца яго вочы вялікай бацькаўскай радасцю. Кулакоўскі. // Набыты, спраўлены бацькам. [Ганцы] было вельмі прыемна выводзіць з аглабель за повад уласнага бацькаўскага каня. Чорны.

2. Звязаны з бацькаўшчынай, радзімай. Клічуць дарогі ў бясконцыя далі... Самы ты вольны, край бацькаўскі наш! Кірэенка. На ім [гербе] — каронай залатой — Спляліся спелыя калоссі Бязмежных бацькаўскіх раўнін. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)