hash​1 [hæʃ] n.

1. стра́ва з мя́са і бу́льбы, нарэ́заных невялі́кімі кава́лкамі і пераме́шаных ра́зам

2. мешані́на, блытані́на

3. (таксама hash sign) знак #

♦

make a hash of smth. infml рабі́ць што-н. дрэ́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мех¹, ме́ха, мн. мяхі́ і мяхо́ў, м.

1. Тара з палатна для захоўвання і перавозкі сыпучых цел, дробных рэчаў і пад.

Палатняны м.

2. Мера для чаго-н. сыпкага.

Пазычыць м. бульбы.

◊

Біцца за пусты мех (разм.) — настойліва даводзіць відавочнае, за што няма патрэбы спрачацца.

Нагаварыць мех з торбай — нагаварыць многа і абы-чаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла і -рабла́, -рэ́бла і -рабло́; -рабі́; -рэ́бены; зак., чаго.

1. Скрабучы, сабраць або набраць нейкую колькасць чаго-н.

Н. мукі.

2. Начысціць, скрабучы (пра моркву, буракі і пад.).

Н. бульбы на вячэру.

3. перан. 3 цяжкасцю сабраць, набраць (разм.).

Н. грошай.

|| незак. наскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рыдэлак ’металічная прылада для акучвання бульбы’ (Інстр. 1, 40). Памяншальнае ад ры́дзель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каранёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кораня (у 1 знач.). Каранёвая сістэма раслін. Каранёвыя захворванні бульбы.

2. Які мае адносіны да кораня слова; карэнны. Каранёвая марфема. Каранёвая роднасць слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. падскроб, падскрэбла і падскрабла, падскрэбла і падскрабло; зак., што.

1. Падчысціць што‑н. Падскрэбці падлогу.

2. і чаго. Наскрэбці дадаткова, яшчэ трохі. Падскрэбці бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажыўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

Разм. Жывіцца чым‑н. Па-ранейшаму на поле нашай вёскі, на загоны бульбы, як на свае, выходзяць сабе пажыўляцца дзікі, і ніхто гэтаму не дзівіцца. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пары́льня, ‑і, ж.

1. Памяшканне ў лазні, дзе парацца.

2. Спец. Памяшканне, дзе што‑н. параць. Адчыніліся дзверы доўгай аборы-свінушніка. Туды з парыльні насілі парабчанкі поўныя вёдры паранай бульбы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыспо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм.

1. Прымножыць, павялічыць. Калгас прыспорыў свае багацці. // безас. Стаць больш. Бульбы прыспорыла.

2. Зрабіць спорным, спарнейшым; паскорыць. Круг велікаваты, і Міша прыспорыў хаду. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натаўчы́

1. (in gróßer Ménge) (zer)stóßen* vt, stámpfen vt;

натаўчы́ бу́льбы Kartóffeln stámpfen;

2. (разм) (набіць) schlágen* vt, verprügeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)