благода́тный

1. (изобилующий благами, природными богатствами) бага́ты, раско́шны;

2. (хороший) до́бры; (чудесный) цудо́ўны; (счастливый) шчаслі́вы; (благоприятствующий) спрыя́льны; (животворный) жыватво́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

embarrassment [ɪmˈbærəsmənt] n.

1. (at) збянтэ́жанасць

2. перашко́да; цяжа́р; даку́ка;

financial embarrassment даўгі́, безграшо́ўе

♦

an embarrassment of riches зана́дта бага́ты вы́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пала́ц ’вялікі, раскошны, багаты будынак’. З польск. pałac ’тс’ (Кюнэ, Poln., 86), якое праз італ. palazzo з лац. palātium (Брукнер, 392). Ст.-бел. палацъ, полацъ < польск. pałac (Булыка, Запазыч., 234).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіпербалі́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпербалы ​1, багаты гіпербаламі. Гіпербалічнае параўнанне. Гіпербалічны стыль. // Перабольшаны. Гіпербалічная пахвала.

гіпербалі́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпербалы ​2. Гіпербалічнае сячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералі́ўчаты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пералівісты. Нясмелае шчоўканне салаўя перайшла ў звонкую, пераліўчатую трэль. Стаховіч. Не шэры палявы каменьчык перад табою, а празрысты самацвет, багаты пераліўчатай ігрою граней. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

copious

[ˈkoʊpiəs]

n.

1) бага́ты, шчо́дры

a copious crop — шчо́дры ўраджа́й

copious tears — шмат сьлёзаў

2)

а) шыро́кі, зьмясто́ўны; по́ўны інфарма́цыі

б) шматсло́ўны, расьця́гнуты

copious vocabulary — бага́ты сло́ўны запа́с

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Físchzug

m -(e)s, -züge ло́ўля ры́бы (сеткай); перан. бага́ты ўло́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Патры́цый ’прадстаўнік родавай знаці (у Рыме)’, ’багаты бюргер (у Германіі)’, ст.-бел. патрицый (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. patrycyjusz ’тс’, якое з лац. patricius ’старажытнарымскі шляхціц’ (Булыка, Лекс. запазыч., 26).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плейбо́й

(англ. playboy, ад play = гульня + boy = хлопец)

багаты малады чалавек у буржуазным грамадстве, які займаецца толькі спортам і заляцаннямі да жанчын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бады́ль, ‑я, м.

Тое, што і бадыліна. Хлопец блукаў вачыма па агародзе Раманюкоў, дзе тлустая, чорная зямля, кукурузныя бадылі, маса лісцяў яблынь, вінаграду і гародніны сведчылі, што тут сабраны багаты ўраджай. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)