кроп, ‑у, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з вострым прыемным пахам (ужываецца як прыправа да ежы). У садзе — гарачыня, асабліва ў абед. Пахне кропам, агуркамі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

appropriate​2 [əˈprəʊprieɪt] v.

1. прысво́йваць (асабліва незаконна)

2. асігно́ўваць, асігнава́ць; выдзяля́ць пэ́ўныя грашо́выя сро́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unionize, BrE -ise [ˈju:niənaɪz] v. аб’ядно́ўваць (асабліва ў прафсаюзы);

unionize workers далуча́ць рабо́чых да прафсаю́заў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́нчурны

(ад англ. venture = рызыкаваць)

звязаны з рызыкай, рызыкоўны, асабліва ў гандлі і банкаўскай справе (напр. в. бізнес, в-ая фінансавая аперацыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

люкс

(фр. luxe, ад лац. luxus = раскоша)

нешта асабліва раскошнае, лепшае па абсталяванні, па ўзроўні абслугоўвання (аб магазінах, гасцініцах, атэлье і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ангі́на

(лац. angina, ад angere = душыць)

вострая інфекцыйная хвароба з запаленнем слізістай абалонкі зева, асабліва паднябенных міндалін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скутэлеры́ды

(н.-лац. scutelleridae)

сямейства насякомых атрада паўцвердакрылых; шкоднікі збожжавых культур, асабліва жыта і пшаніцы; шчытнікі-чарапашкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыфе́рмскі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пры ферме, каля фермы, прызначаны для патрэб фермы. Асабліва ўрадзіла кукуруза на прыфермскім участку, там, дзе працаваў з маткай і хлопцамі Юрка. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змо́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да змоўніка; такі, як у змоўніка. Змоўніцкія планы. □ Усе маўчалі, і гэтае маўчанне, асабліва нейкая змоўніцкая нерухомасць людзей, прымусіла Карніцкага схамянуцца. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давяршы́ць, ‑вяршу, ‑вершыш, ‑вершыць; зак., што.

Закончыць, завяршыць. Давяршыць пачатую справу. □ Далейшы шлях атрада,.. як быццам знарок дзеля таго, каб давяршыць найбольшы гарт выпрабавання, быў асабліва цяжкім. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)