надтре́снутый

1. (с трещиной) надтрэ́снуты;

2. перен. (дребезжащий) бразгатлі́вы; надтрэ́снуты;

надтре́снутый го́лос надтрэ́снуты го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́чущий

1. прич. які́ (што) пла́ча;

2. прил. (плаксивый) плаксі́вы;

пла́чущий го́лос плаксі́вы го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропе́ть сов.

1. праспява́ць, прапе́ць;

2. (потерять голос) разг. прапе́ць;

пропе́ть го́лос прапе́ць го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vox populi

[,vɑ:ksˈpɑ:pjəlaɪ]

n., Lat.

го́лас наро́ду, грама́дзкая ду́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

absentee vote

го́лас за непрысу́тнага ў дзень вы́бараў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тэ́нар ‘высокі тэмбр мужчынскага голасу’ (ТСБМ, Пятр.), тэно́р ‘тс’ (Некр. і Байк.). Хутчэй за ўсё, праз польскую мову, дзе tenor ‘самы высокі мужчынскі голас’, якое з італ. tenore ‘тс’. Форма з канцавым націскам з франц. tenor, якое таксама з італьянкай мовы (Арол, 4, 60), што ад лац. tenēre ‘тэнар; трымаць’, бо высокі голас «трымае» мелодыю (Фасмер, 4, 42).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэ́ха

(гр. echo = гук, голас)

1) адбіццё гукавога сігналу ці радыёімпульсу ад пэўнай перашкоды;

2) перан. водгалас, водгук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фальцэ́т

(іт. falsetto)

1) муз. самы высокі верхні рэгістр 2 мужчынскага пеўчага голасу;

2) надта высокі, пісклявы голас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

matowy

матавы; цьмяны;

matowy głos — глухі голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grzmiący

грымячы; грамавы;

grzmiący głos — грамавы голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)