канду́ктар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Работнік чыгуначнага транспарту, які суправаджае цягнікі, а таксама работнік гарадскога транспарту, які прадае білеты пасажырам.
|| ж. канду́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. канду́ктарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
канду́ктар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыстасаванне ў станках, якое забяспечвае ўзаемна правільнае размяшчэнне інструмента і вырабу, які апрацоўваецца.
|| прым. канду́ктарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кандыда́т, -а, М -да́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Асоба, якая намячаецца да выбрання, назначэння або для прыёму куды-н.
К. у дэпутаты.
2. чаго. Малодшая вучоная ступень, якая прысуджаецца пасля абароны дысертацыі, а таксама асоба, якая мае гэту ступень.
К. філалагічных навук.
|| ж. кандыда́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 1 знач.; разм.).
|| прым. кандыда́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кандыдату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.
1. Права ці магчымасць стаць кандыдатам (у 1 знач.).
Абмеркаваць кандыдатуру для ўнясення ў спіс для тайнага галасавання.
2. Тое, што і кандыдат (у 1 знач.).
К. не зусім падыходзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
канды́ль, -ю, м.
Сорт яблыні, а таксама яе плод, які мае прадаўгаватую форму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
канды́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст па прыгатаванні кандытарскіх вырабаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
канды́тарскі, -ая, -ае.
Які мае адносіны да вытворчасці салодкіх мучных вырабаў або да гандлю імі.
Кандытарскія вырабы.
К. магазін.
Пайсці ў кандытарскую (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
канды́цыя, -і, ж. (спец.).
Норма, якасць, якім павінна адпавядаць прадукцыя.
Давесці да адпаведнай кандыцыі.
|| прым. кандыцы́йны, -ая, -ае.
Кандыцыйнае насенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кандыцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Апарат для кандыцыяніравання паветра.
|| прым. кандыцыяне́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кандыцыяні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).
Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі.
К. паветра.
|| наз. кандыцыяні́раванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)