канду́ктар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік чыгуначнага транспарту, які суправаджае цягнікі, а таксама работнік гарадскога транспарту, які прадае білеты пасажырам.

|| ж. канду́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. канду́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канду́ктар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне ў станках, якое забяспечвае ўзаемна правільнае размяшчэнне інструмента і вырабу, які апрацоўваецца.

|| прым. канду́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кандыда́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба, якая намячаецца да выбрання, назначэння або для прыёму куды-н.

К. у дэпутаты.

2. чаго. Малодшая вучоная ступень, якая прысуджаецца пасля абароны дысертацыі, а таксама асоба, якая мае гэту ступень.

К. філалагічных навук.

|| ж. кандыда́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 1 знач.; разм.).

|| прым. кандыда́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кандыдату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Права ці магчымасць стаць кандыдатам (у 1 знач.).

Абмеркаваць кандыдатуру для ўнясення ў спіс для тайнага галасавання.

2. Тое, што і кандыдат (у 1 знач.).

К. не зусім падыходзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канды́ль, -ю, м.

Сорт яблыні, а таксама яе плод, які мае прадаўгаватую форму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канды́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па прыгатаванні кандытарскіх вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канды́тарскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вытворчасці салодкіх мучных вырабаў або да гандлю імі.

Кандытарскія вырабы.

К. магазін.

Пайсці ў кандытарскую (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канды́цыя, -і, ж. (спец.).

Норма, якасць, якім павінна адпавядаць прадукцыя.

Давесці да адпаведнай кандыцыі.

|| прым. кандыцы́йны, -ая, -ае.

Кандыцыйнае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кандыцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апарат для кандыцыяніравання паветра.

|| прым. кандыцыяне́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кандыцыяні́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі.

К. паветра.

|| наз. кандыцыяні́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)