Verbum

цурча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ць; незак.

1. Цячы, ліцца цурком.

2. Утвараць гукі булькання, пералівання (пра вадкасць).

|| наз. цурча́нне, -я, н.

цыба́ты, -ая, -ае.

1. Высокі, хударлявы.

Ц. хлопец.

2. Пра тонкія і доўгія ногі.

Дзяцюк заскакаў на сваіх цыбатых нагах.

|| наз. цыба́тасць, -і, ж.

цянёты, -аў.

1. Сетка для лоўлі звяроў.

Трапіць у ц.

2. перан. Пра тое, што прыгнятае, перашкаджае свабодна дзейнічаць; пастка.

|| прым. цянётны, -ая, -ае.

цяні́сты, -ая, -ае.

1. Які дае, утварае цень (пра расліны).

Цяністая вярба.

2. Такі, у якім шмат ценю.

Ц. сад.

|| наз. цяні́стасць, -і, ж.

шы́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., шы́ецца; незак.

1. Вырабляцца шыццём.

2. безас. Пра жаданне або магчымасць шыць (разм.).

Мне сёння не шыецца.

эпісталя́рны, -ая, -ае.

1. Пра літаратурны твор, напісаны ў форме лістоў.

Э. раман.

2. Які з’яўляецца сукупнасцю чыіх-н. лістоў.

Эпісталярная спадчына Янкі Купалы.