Verbum

аджыві́ць, -жыўлю́, -жы́віш, -жы́віць; -жы́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і ажывіць (у 1 знач.).

|| незак. аджыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аджыўле́нне, -я, н.

абе́дня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Набажэнства ў хрысціян, якое адбываецца раніцай або ў першай палове дня; тое, што і літургія. Хадзілі на абедню.

кіла́, -ы́, мн. кі́лы, кіл і -аў, ж.

1. Тое, што і грыжа (разм.).

2. Хвароба крыжакветных раслін, пры якой на карэнні ўтвараюцца нарасці.

крыва́віць, -ва́ўлю, -ва́віш, -ва́віць; незак.

1. каго-што. Біць, разбіваць да крыві.

К. ногі аб калючкі.

2. Тое, што і крывавіцца (разм.).

Рана крывавіць.

кузу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. Тое, што і казяўка.

|| памянш.-ласк. кузу́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

ло́тра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм., лаянк.).

Тое, што і латру́га.

маёмасць, -і, ж.

Тое, што належыць каму-н., знаходзіцца ў чыім-н. уладанні; уласнасць.

Нерухомая м.

Асабістая м.

Дзяржаўная м.

|| прым. маёмасны, -ая, -ае.

паро́жні, -яя, -яе.

Тое, што і пусты (у 1 знач.).

Парожняя дзежка.

◊

Пераліваць з пустога ў парожняе (разм., неадабр.) — займацца пустой справай, пустымі размовамі.

пасме́шышча, -а, н.

1. Той, з каго (або тое, з чаго) смяюцца, кпяць.

Быць усеагульным пасмешышчам.

2. Здзек, асмяянне.

Выставіць каго-н. на п.

паўтара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. паўтарыцца.

2. Паўтараць тое, што самім сабой ужо было зроблена, сказана.

Ты ўжо стаў п. ў гаворцы.