boring
a boring man надаку́члівы/ну́дны
a boring book/play неціка́вая кні́жка/ну́дная п’е́са;
a boring job абры́длівая/ну́дная пра́ца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
boring
a boring man надаку́члівы/ну́дны
a boring book/play неціка́вая кні́жка/ну́дная п’е́са;
a boring job абры́длівая/ну́дная пра́ца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sandman
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
небезоби́дный
1. (достаточно обидный) небяскры́ўдны; (оскорбительный) абра́злівы;
небезоби́дное выраже́ние небяскры́ўдны (даво́лі абра́злівы) вы́раз;
небезоби́дный челове́к
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
просвещённый асве́чаны; (образованный) адукава́ны; (культурный) культу́рны;
просвещённый челове́к адукава́ны (культу́рны)
просвещённое мне́ние дасве́дчаная ду́мка;
просвещённый абсолюти́зм
просвещённый ум асве́чаны ро́зум;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прямолине́йный
1. прамаліне́йны;
прямолине́йное направле́ние прамаліне́йны напра́мак;
2.
прямолине́йный челове́к прамаліне́йны (адкры́ты)
прямолине́йный отве́т прамаліне́йны (шчы́ры) адка́з.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спосо́бность
челове́к с больши́ми спосо́бностями
покупа́тельная спосо́бность
платёжная спосо́бность плаце́жная здо́льнасць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здра́длівы, -ая, -ае.
1. Які можа здрадзіць, прадажны.
2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
няўклю́да, -ы,
1. Той (тая), хто мае нязграбную фігуру, пазбаўлены спрыту ў рухах.
2. Неахайны
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ва́рвар, -а,
1. У старажытных грэкаў і рымлян: пагардлівая назва чужаземца.
2. Некультурны, грубы, жорсткі
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́думка, -і,
1. Хлусня, тое, што выдумана.
2. Тое, што прыдумана, вынайдзена; вымысел, фантазія.
3. Здольнасць выдумляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)