мута́цыя

(ад mutatio = змяненне, змена)

1) рэзкае змяненне спадчынных уласцівасцей у жывёл і раслін (проціл. мадыфікацыя 3);

2) ломка голасу ў падлеткаў з наступленнем палавой спеласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плектаміцэ́ты

(н.-лац. plectomycetiidae)

група сумчатых грыбоў падкласа эўаскаміцэтаў з пладовымі целамі клейстатэцыямі; пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін, жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сапрапе́ль

(ад сапра- + гр. pelos = гразь, глей)

глей, які ўтвараецца на дне стаячых вадаёмаў з перагнілых рэштак рэшткаў раслін; выкарыстоўваецца як угнаенне, для гразелячэння і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сецэрне́нты

(н.-лац. secernentea)

падклас нематодаў; чэрві з органамі асязання дотыку толькі ў галаўной капсуле; пераважна паразіты раслін, жывёл і чалавека, ёсць глебавыя і прэснаводныя формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

танатацэно́з

(ад гр. thanatos = смерць + цэноз)

скапленне мёртвых жывёл і раслін або іх рэшткаў, узнікненню якога садзейнічала, напр. стыхійнае бедства (паводка, лясны пажар, смерч і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

торф

(ням. Torf)

шчыльная маса, якая ўтварылася з рэштак рэшткаў раслін, што падвергліся няпоўнаму разлажэнню ва ўмовах балот, выкарыстоўваецца як паліва, угнаенне і для тэхнічных мэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэнтэпо́лія

(н.-лац. trentepohlia)

ніткаватая зялёная водарасць сям. трэнтэполіевых, якая трапляецца на кары дрэў, сцёблах і лісці кустоў і травяністых раслін, на вільготных валунах і скалах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

холабазідыяміцэ́ты

(н.-лац. holobasidiomycetidae)

падклас базідыяміцэтаў, для якога характэрна наяўнасць цэласнай, аднаклетачнай, цыліндрычнай або булавападобнай базідыі; пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпібле́ма

(гр. epiblema = пакрывала)

покрыўная тканка маладых каранёў раслін, якая мае такое ж паходжанне, як і эпідэрміз наземных органаў; па меры росту адмірае і замяняецца экзадэрмай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпідэ́рміс

(ад эпі- + дэрма)

1) знешні, паверхневы слой скуры чалавека і жывёл, які складаецца з эпітэлію;

2) покрыўная тканка лісця, сцябла, кораня і іншых органаў раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)