Verbum

пратапо́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.) Тое, што і протаіерэй.

|| прым. пратапо́пскі, -ая, -ае.

прыбо́й, -ю, м.

Марскія хвалі, якія б’юць у бераг.

Час прыбою.

|| прым. прыбо́йны, -ая, -ае.

пры́ма-балеры́на, пры́мы-балеры́ны, мн. пры́мы-балеры́ны, пры́м-балеры́н, ж.

Балерына, якая выконвае першыя ролі.

прыпло́д, -у, М -дзе, м.

Патомства ў жывёл.

Штогодні п. авечак.

|| прым. прыпло́дны, -ая, -ае.

прысце́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Бакавая прыбудова.

Размясціцца ў прысценку.

|| прым. прысце́начны, -ая, -ае.

пячку́р, печкура́, мн. печкуры́, печкуро́ў, м.

Невялікая рачная рыба сямейства карпавых.

|| прым. печкуры́ны, -ая, -ае.

жаўру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і жаваранак.

|| прым. жаўруко́вы, -ая, -ае.

зааса́д, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

Заалагічны сад.

|| прым. зааса́даўскі, -ая, -ае (разм.).

заатэ́хнія, -і, ж.

Навука аб развядзенні, утрыманні і выкарыстанні сельскагаспадарчых жывёл.

|| прым. заатэхні́чны, -ая, -ае.

забо́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Гарняк, які працуе ў забоі¹.

|| прым. забо́йшчыцкі, -ая, -ае.