ЛАМА́РК (Lamarck) Жан Батыст Антуан П’ер дэ Манэ

(de Monet; 1.8.1744, Базантэн, Францыя — 18.12.1829),

французскі прыродазнавец, стваральнік цэласнай тэорыі развіцця жывога свету (гл. Ламаркізм). Чл. Парыжскай АН (1783). У 1772—76 у Вышэйшай мед. школе ў Парыжы. Праф. Музея прыродазнаўчай гісторыі. Навук. працы па эвалюцыі жывога свету, распрацоўцы класіфікацыі і сістэматыкі раслін, палеанталогіі, зоапсіхалогіі. Увёў падзел жывёл на пазваночных і беспазваночных, тэрмін «біялогія», апісаў шмат відаў выкапнёвых і сучасных арганізмаў.

Ж.Б.Ламарк.

т. 9, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

але́й

(лац. oleum)

1) тлушч, атрыманы з пладоў і насення розных раслін;

2) аліўкавы тлушч, які выкарыстоўваецца ў царкоўным абыходку;

3) перан. прытворная ласкавасць, празмерная ліслівасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

альбумі́ны

(ад лац. albumen, -minis = бялок)

простыя бялкі, якія змяшчаюцца ў яечным бялку, сываратцы крыві, малацэ і насенні раслін, прымяняюцца ў фармацэўтычнай, кандытарскай і тэкстыльнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

араўру́т

(англ. arrowroot, ад arrow = страла + root = корань)

сарты крухмалу, якія атрымліваюцца з карэнішчаў раслін роду маранта, клубняў куркумы і некаторых іншых трапічных відаў класа аднадольных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

археспо́рый

(ад гр. arche = пачатак + спора)

група клетак, з якіх развіваюцца споры ў імхоў і роўнаспоравых папарацепадобных або мікраспоры ў разнаспоравых папарацепадобных, голанасенных і пакрытанасенных раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

берберы́н

(фр. berbérine, ад с.лац. berberis = барбарыс < ар. barbäris)

алкалоід, які змяшчаецца ў лісцях барбарысу і некаторых іншых раслін; выкарыстоўваецца ў медыцыне як жаўцягонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

віро́іды

(ад вірусы + -оід)

вірусападобныя інфекцыйныя агенты, якія ўяўляюць сабой нізкамалекулярную адналанцужковую кальцавую рыбануклеінавую кіслату і ў якіх адсутнічае антыгенная актыўнасць; выклікаюць хваробы жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэрака́рпія

(ад гетэра- + гр. karpos = плод)

утварэнне ў аднаго і таго ж віду кветкавых раслін пладоў, якія распаўсюджваюцца рознымі спосабамі (напр. у календулы — жывёламі і ветрам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іназі́т

(ад гр. is, inos = мышца)

арганічнае злучэнне, адзін з вітамінаў групы В, шасціатамны цыклічны спірт, які змяшчаецца ў тканках чалавека і большасці жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інбры́дзінг

(англ. inbreeding, ад m = у, унутры + breeding = развядзенне)

скрыжоўванне жывёл або раслін, якія знаходзяцца ў блізкароднасных адносінах у межах адной папуляцыі арганізмаў (параўн. аўтбрыдзінг, кросбрыдзінг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)