acquaintance

[əˈkweɪntəns]

n., pl. -ances

1) знаёмы -ага m., знаёмая f.

He had many acquaintances but few friends — Ён меў шмат знаёмых, а́ле ма́ла пры́яцеляў

2) знаёмства; ве́даньне n.

I have some acquaintance with French, but I do not know it well — Я крыху́ знаёмы з францу́скай мо́вай, але ня ве́даю яе́ до́бра

a man of wide acquaintance — чалаве́к з шыро́кімі знаёмствамі

- cultivate the acquaintance of someone

- make the acquaintance of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wschen

*

1.

vt мыць; абмыва́ць (тс. тэх.)

sich (D) die Hände ~ — мыць (сабе́) ру́кі

etw. ~ lssen* — адда́ць што-н. для мыцця́

◊ j-m den Kopf ~ — ≅ даць каму́-н. наганя́й

2.

(sich) мы́цца

ich wsche mich kalt — я мдюся хало́днай вадо́й

◊ das hat sich gewschen — разм. ≅ гэта до́бра [выда́тна] атрыма́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestllen

i

vt

1) зака́зваць, замаўля́ць сабе́

2) урабляць (поле)

3) перадава́ць, перака́зваць (прывітанне)

4) (mit D) абстаўля́ць, застаўля́ць (чым-н.)

5)

es ist gut [schlecht] um ihn, um etw. (A) [mit ihm, mit etw.] bestllt — яго́ спра́вы [спра́вы нако́нт гэ́тага] іду́ць до́бра [дрэ́нна]

die Zitung ~ — вы́пісаць [падпіса́цца на] газе́ту

II

vt прызнача́ць (на якую-н. пасаду, выконваць функцыі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Streich

m -(e)s, -e

1) уда́р

j-m inen ~ verstzen — нане́сці ўдар каму́-н.

zu inem ~ usholen — размахну́цца (для ўдару)

2) вы́хадка, штука́рствы, дураслі́васць

j-m inen ~ spelen — (па)жартава́ць з каго́-н.

Sie mchen ja schöne ~e! — няма́ чаго́ каза́ць, Вы до́бра сябе́ паво́дзіце!

ein lser ~ — сваво́льства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

klben

1.

vt кле́іць; нале́пваць

2.

vi (an D) прыліпа́ць (да чаго-н.)

der Leim klebt gut — клей трыма́е до́бра

an deser rbeit klebt viel Schweiß — над гэ́тай рабо́тай прыйшло́ся папаце́ць

an sinem Psten klben — трыма́цца за сваё ме́сца

j-m ine hrfeige ~ — груб. даць апляву́ху [по́ўху] каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

się

1. -ся(-ца);

czesać się — прычэсвацца;

ta książka sprzedaje się świetnie — гэтая кніга цудоўна прадаецца;

zrobiło się późno — стала позна;

2. сябе;

widział się w lustrze — ён бачыў сябе ў люстэрку;

położyć się — легчы; улегчыся;

X i Y znają się dobrze — Х і У добра ведаюць адно аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabawa

zabaw|a

ж.

1. гульня; забава, пацеха;

~a w chowanego — гульня ў хованкі;

~у towarzyskie — гульні; забавы;

dla ~y — дзеля забавы;

zepsuć komu ~ę — сапсаваць каму задавальненне;

2. баль; танцавальны вечар;

~a ludowa — народнае свята;

pójść na ~ę — пайсці на баль;

~a wesołej (przyjemnej) ~y! — жадаю добра павесяліцца!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ujść

зак.

1. пазбегнуць, унікнуць; уцячы;

to uszło mojej uwagi — на гэта я не звярнуў увагі;

2. прайсці;

uszliśmy kilka kroków — мы прайшлі некалькі крокаў;

3. z czego пакінуць што;

ujdzie! — падыдзе!;

ujść z życiem — вынесці ногі; выйсці цэлым;

ujdzie od biedy — добра будзе і так (пры адсутнасці лепшага)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВІ́ШНЯ

(Cerasus),

род дрэвавых і кустовых раслін сям. ружавых. Каля 150 відаў у Еўропе, Цэнтр. Азіі, Паўн. Амерыцы. У культуры найб. пашырана вішня звычайная (Cerasus vulgaris), да якой належыць большасць сартоў, якія культывуюцца. На Беларусі ў садоўніцтве выкарыстоўваюць таксама вішню лямцавую, або кітайскую (Cerasus tomentosa), і чарэшню, для азелянення — вішню японскую (Cerasus japonica), вішню куставую, або вішарнік (Cerasus fruticosa). Плады большасці відаў маюць харч. і лек. значэнне. Растуць хутка. Святлалюбныя, засуха- і газаўстойлівыя. Размнажаюцца дзікарослыя віды насеннем, садовыя формы — прышчэпкамі, каранёвымі парасткамі і зялёнымі чаранкамі.

Вішня звычайная — дрэва выш. 5—7 м або кустападобныя формы выш. 3—4 м. Форма кроны набліжаецца да круглай. Лісце эліпсоіднае, чаргаванае, кветкі пераважна белыя, сабраныя па 2—4 у парасонападобныя суквецці, плады — сакаўныя касцянкі рознай велічыні ад ружовай (сарты групы амарэляў) да амаль чорнай (сарты групы грыётаў, або марэляў) афарбоўкі. У пладах 6—20% вугляводаў, 0,8—2,4 арган. кіслот, 0,15—0,88% дубільных рэчываў, вітаміны С, групы В. Выкарыстоўваюць іх свежыя і кансерваваныя, перапрацоўваюць на варэнне, джэм, кандытарскія вырабы. Меданос. Добра расце на лёгкіх сугліністых і супясчаных глебах, непатрабавальныя да ўмоў вырошчвання. Раянаваныя сарты: Любская, Сеянец №1, Навадворская.

т. 4, с. 240

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУ́РЫ ВУ́ГАЛЬ,

гаручы карысны выкапень расліннага паходжання, нізкай ступені вуглефікацыі, пераходная форма ад торфу да каменнага вугалю. Адрозніваюць: лігніт з добра захаванай структурай рэшткаў драўніны, светлы карычневы вугаль зямлістай тэкстуры і шчыльны чорны бліскучы. На паветры буры вугаль хутка растрэскваецца і ператвараецца ў дробныя кавалкі. Для бурага вугалю характэрны наяўнасць гумінавых кіслот, высокая гіграскапічнасць і вільготнасць. Мае 64—78% вугляроду, 5—6% вадароду, 15—30% кіслароду, 40—65% лятучых рэчываў; вільготнасць да 50%. Шчыльн. 1200—1500 кг/м³. Цеплыня згарання ад 10,9 да 29,1 МДж/кг, попельнасць 18,5—25,6%. Энергет., быт. паліва, сыравіна для хім. прам-сці і вырабу вадкага паліва. У залежнасці ад колькасці вільгаці падзяляецца на 3 тэхнал. групы: Б-1 (вільготнасць больш за 40%), Б-2 (вільготнасць ад 30 да 40%) і Б-3 (вільготнасць менш за 30%). Самыя буйныя басейны і радовішчы бурага вугалю характэрны для мезазойска-кайназойскіх адкладаў. Гал. басейны размешчаны ў Расіі, Германіі, Польшчы, Чэхіі, Аўстраліі. У Беларусі паклады бурага вугалю выяўлены ў Прыпяцкім прагіне і Брэсцкай упадзіне ў асноўным на тэр. Гомельскай і Брэсцкай абл. (Брынёўскае, Жыткавіцкае і Тонежскае радовішчы). Агульныя геал. запасы — больш за 1 млрд. т, разведаныя запасы — больш за 150 млн. т. Якасць іх невысокая.

т. 3, с. 355

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)