Verbum

патэнцыя́л, -у, м.

1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).

2. перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).

Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.

каласні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Чыгунная рашотка ў печах для праходу паветра пад паліва і выпадзення попелу з топкі.

2. мн. Рашотка з брусоў у верхняй частцы тэатральнай сцэны для мацавання дэкарацый.

|| прым. каласніко́вы, -ая, -ае.

скарыста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выкарыстаць каго-, што-н. для якой-н. справы; знайсці прымяненне каму-, чаму-н.

С. вольны час для падрыхтоўкі.

С. рукапісныя матэрыялы.

|| незак. скарысто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скарыста́нне, -я, н.

скрабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. Вострая лапатка для саскрэбвання чаго-н.

2. Вялікі шуфель з вострым краем для чэрпання грунту або якога-н. сыпкага матэрыялу.

С. аўтапагрузчыка.

|| прым. скрабко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

С. транспарцёр.

ты́гель, -гля, мн. -глі, -гляў, м.

1. Пасудзіна з вогнетрывалага матэрыялу для плаўкі, варкі, нагрэву чаго-н. на моцным агні.

2. Металічная пліта друкарскай машыны для прыціскання паперы да пакрытай фарбай друкарскай формы (спец.).

|| прым. ты́гельны, -ая, -ае.

галубя́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне для галубоў, якое робіцца на гарышчы, у падстрэшшы.

гаю́чы, -ая, -ае.

Карысны для здароўя, здольны вылечваць хваробы.

Гаючая вада.

|| наз. гаю́часць, -і, ж.

горн, -а, мн. го́рны, -аў, м.

Медны духавы інструмент для падачы сігналаў.

Горны зайгралі адбой.

гра́блі, грабёль і гра́бляў.

Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена, саломы і пад.

|| памянш. гра́белькі, -лек.

грузавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. груз.

2. Прызначаны для перавозкі грузаў.

Грузавыя аўтамашыны.

Грузавое таксі.