жарнаві́к, ‑а,
1. Дзікі камень, з якога раней рабілі жорны.
2. Тое, што і жарон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жарнаві́к, ‑а,
1. Дзікі камень, з якога раней рабілі жорны.
2. Тое, што і жарон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гваздзі́к, ‑а,
Травяністая расліна сямейства гваздзіковых з пахучымі кветкамі чырвонага, ружовага або белага колеру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акрамяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пся́рня, ‑і,
1. Асобнае памяшканне для сабак; сабакарня.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паджа́рысты, ‑ая, ‑ае.
Добра падпечаны, з румянай скарынкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазбяга́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца;
Збегчыся — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нява́жна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́дка,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карале́віч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кача́н, ‑а,
Плод капусты: шчыльна звітыя ў галоўку капусныя лісты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)