пас I м. реме́нь

пас II м., спорт. пас;

п. у цэнтр — пас в центр

пас III межд., карт. пас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барыцэ́нтр

(ад бары- + цэнтр)

1) цэнтр цяжару геаметрычнай фігуры або цела;

2) цэнтр масы сістэмы Зямля — Месяц, размешчаны на адлегласці 4800 км ад цэнтра Зямлі ў напрамку Месяца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dośrodkowanie

н. спарт. падача (пас) мяча ў цэнтр поля (пляцоўкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Spórtklub

m -s, -s

1) спартыўны клуб

2) спартыўны цэнтр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Míttelläufer

m -s, - цэнтра́льны (паў)абаро́нца, цэнтр абаро́ны (футбол, гандбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сярэ́дзіна, -ы, ж.

1. Сярэдняя частка чаго-н., роўна аддаленая ад краёў або пачатку і канца чаго-н.; цэнтр.

С. круга.

С. маста.

2. Час, прыблізна аднолькава аддалены ад пачатку і канца чаго-н.

С. дня.

У сярэдзіне лета.

3. Паясніца (разм.).

Баліць с.

|| памянш. сярэ́дзінка, -і, ДМ -нцы, ж.

◊

Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абласны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да вобласці (у 1 знач.), належыць ёй. Абласны Савет народных дэпутатаў. Абласная канферэнцыя. Абласны цэнтр. Абласны суд.

2. Уласцівы якой‑н. мясцовасці, распаўсюджаны ў якой‑н. вобласці; дыялектны. Абласное слова. Абласны слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхнапо́ліс

(ад гр. techne = майстэрства + polis = горад)

буйны прамысловы, навуковы цэнтр, горад.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

storm centre [ˈstɔ:mˌsentə] n.

1. цэнтр цыкло́на

2. асно́ўнае спрэ́чнае пыта́нне;

become a storm centre of a controversy стаць гало́ўнай прычы́най спрэ́чак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэлевізі́йны Férnseh-;

тэлевізі́йная ўстано́ўка Bíldfunkanlage f -, -n;

тэлевізі́йная перада́ча Férnsehsendung f -, -en;

тэлевізі́йны цэнтр Férnsehzentrum n -s, -tren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)