reverse​1 [rɪˈvɜ:s] n.

1. the reverse адваро́тнае, проціле́глае; проціле́гласць;

We are the reverse of being friends. Мы не толькі не сябры, а наадварот.

2. за́дні ход;

put the car in/into reverse даць за́дні ход

3. the reverse адваро́тны бок (тканіны, паперы і да т.п.)

4. : the reverse of a coin рэ́шка

5. fml паражэ́нне; права́л; няўда́ча

♦

in reverse наадваро́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Náchlauf

m -(e)s, -läufe рух па іне́рцыі; тэх. халасты́ ход

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ingángsetzen

n -s тэх. пуск (у ход), за́пуск, прывядзе́нне ў дзе́янне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Дво́йчы ’двойчы’ (БРС, Нас., Шат., Касп.). Параўн. рус. дыял. дво́йчы, дво́ича, укр. дві́чи, дві́йчи, ст.-польск. dwójcy, dwujcy, dwajcy, ст.-слав. дъвоищи. Прасл. *d(ъ)vojьtji < *d(ъ)va + іменная форма *jьtjь ’ход’. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 193. Параўн. дво́жды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тры́йчы ‘тройчы, трыкроць’ (Нас.), тры́чы ‘тс’ (арш., Мат.), ст.-бел. триичи, триищи ‘тс’ (ГСБМ), параўн. укр. тричі ‘тс’, рус. три́дчі ‘тс’. Выводзіцца з *tri (гл. тры) і іменнай формы *jьtjь ‘ход’, гл. ісці, тройчы, трэйчы (ЕСУМ, 5, 642; Фасмер, 4, 102).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пака́т Лагчынка на схіле ўзгорка, дзе сцякае паток веснавой ці дажджавой вады (Слаўг.). Тое ж пака́тавіна, пака́тасць, ход (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

про́стка

1. Ход ракі па цячэнню; прастора (Рэч.).

2. Выпростваючая пратока, якая прарывае намыўны перашыек (басейн Дняпра Макс., 197) .

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

march​1 [mɑ:tʃ] n.

1. марш; дэманстра́цыя;

on the march у пахо́дзе, на ма́ршы

2. ход, хада́; развіццё; прагрэ́с;

be on the march рабі́цца больш папуля́рным

3. mus. марш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тры́чы ‘тройчы, тры разы’ (Бес.; арш., Мат.). Параўн. укр. три́чі, три́чи ‘тс’. Паводле Карскага (2–3, 72), да тры‑ з суф. ‑чы, як у двойчы, тройчы (гл.); апошні ідэнтыфікуецца з іменнай формай *jьtjь ‘ход’ ад дзеяслова *jьti (гл. ісці). Гл. ЕСУМ, 5, 642.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сдви́нуть сов.

1. (в место) ссу́нуць, мног. пассо́ўваць;

2. (с места) ссу́нуць, мног. пассо́ўваць, скрану́ць, зру́шыць;

3. перен. (дать ход, побудить к действию) зру́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)