дэрматало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хваробы скуры.

[Ад грэч. derma, dermatos — скура і 1logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вушні́к, ‑а, м.

Разм. Урач, які лечыць хваробы вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рынало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае хваробы носа.

[Грэч. rhis, rhinos — нос і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вядзьма́рства, -а, н.

Заклінанні, якімі, на думку забабонных людзей, можна ўздзейнічаць на сілы прыроды, на людзей, вылечваць іх або наклікаць хваробы.

|| прым. вядзьма́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апра́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

1. Ачысціцца, абмыцца, прыбрацца.

А. перад святам.

2. Паправіцца, паздаравець.

Ледзь апратаўся пасля хваробы.

|| незак. апра́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траці́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца трэцяй стадыяй у развіцці чаго-н.

Трацічная форма хваробы.

2. Старая назва першага перыяду кайназойскай эры (спец.).

Т. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адляжа́цца сов. отлежа́ться; вы́лежаться;

а. пасля́ хваро́бы — отлежа́ться (вы́лежаться) по́сле боле́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашанава́цца сов. побере́чься;

пасля́ хваро́бы трэ́ба п. — по́сле боле́зни ну́жно побере́чься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незара́зны, ‑ая, ‑ае.

Не здольны заразіць; не інфекцыйны. Незаразныя хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афтальмало́гія, ‑і, ж.

Навука пра хваробы вачэй і іх лячэнне.

[Ад грэч. ophtalmos — вока і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)