плёскацца

1. (пра ваду) plätschern vi; reseln vi (ціха); wllen vi, (ans Úfer) schlgen* vi (пра хвалі);

2. разм (пра людзей) pln(t)schen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БЯГУ́ЧАЯ ХВА́ЛЯ,

хваля, што пераносіць энергію ў напрамку распаўсюджвання ад крыніцы да спажыўца. Распаўсюджваецца ў свабоднай прасторы або ўздоўж якіх-н. ліній, напр., пругкія бягучыя хвалі — уздоўж стрыжня, струны, слупа вадкасці, эл.-магн. — уздоўж кабелю, хвалявода.

т. 3, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРАВІТАЦЫ́ЙНАЕ ЗРУШЭ́ННЕ,

змяненне частаты (ці даўжыні хвалі) эл.-магн. выпрамянення пры яго распаўсюджванні ў гравітацыйным полі, абумоўленае гравітацыйным запавольваннем часу. Прадказана А.Эйнштэйнам у 1907. Адзін з эксперыментальна пацверджаных эфектаў агульнай адноснасці тэорыі. Гл. таксама Чырвонае зрушэнне.

т. 5, с. 383

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

tumultuous

[tuˈmʌltʃʊəs]

adj.

1) гаманкі́, галасьлі́вы, мітусьлі́вы

2) устурбава́ны

3) бурлі́вы, бу́рны

Tumultuous waves beat upon the rocks — Бурлі́выя хва́лі бі́ліся аб ска́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fluctuate

[ˈflʌktʃueɪt]

1.

v.i.

1) падыма́цца й апада́ць, быць няста́лым, мяня́цца, вага́цца (пра цэ́ны, тэмпэрату́ру)

2) хвалява́цца (пра ваду́)

2.

v.t.

выкліка́ць хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зы́бацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Гушкацца, то падымаючыся, то апускаючыся. Зыбацца на нагах. Дрыгва зыбаецца. □ Лодка зыбаецца на паверхні вады, і ад яе разыходзяцца ў бакі ледзь прыкметныя хвалі. Лупсякоў. Дошкі ўгіналіся, зыбаліся пад нагамі. Лынькоў.

2. Зал. да зыбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралама́цца, ‑ломіцца; зак.

1. Атрымаць пралом пад цяжарам чаго‑н. Пад танкам жа «271» насціл затрашчаў і праламаўся з аднаго боку. Мележ.

2. Спец. Адхіліцца, змяніць свой кірунак пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое (пра радыёхвалі, светлавыя, гукавыя і інш. хвалі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нырну́ць сов. и однокр., в разн. знач. нырну́ть;

н. з вы́шкі — нырну́ть с вы́шки;

ло́дка ~ну́ла ў хва́лі — ло́дка нырну́ла в во́лны;

н. у нато́ўп — нырну́ть в толпу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

huśtać

huśta|ć

незак. гушкаць; гайдаць, гойдаць;

~ć dziecko — гушкаць дзіця;

fale ~ły łódką — хвалі гойдалі лодку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэзана́нс, -у, м.

1. З’ява рэзкага ўзрастання амплітуды вымушаных ваганняў сістэмы пры набліжэнні частаты (у 2 знач.) перыядычнага знешняга ўздзеяння да частаты яе ўласных ваганняў (спец.).

Р. токаў.

Аптычны р.

2. Здольнасць узмацняць гук, уласцівая рэзанатарам або памяшканням, сцены якіх добра адбіваюць гукавыя хвалі.

Кіназала дае добры р.

3. перан. Водгук, водгаласак, уражанне, зробленае на многіх.

Прамова атрымала шырокі грамадскі р.

|| прым. рэзана́нсны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Рэзанансная елка (для вырабу музычных інструментаў; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)