◎ Пасу́мна ’трохі небяспечна, сумніцельна’ (Нас.). Да сумны (гл.). Прэфікс па‑ абазначае невялікую меру якасці (аб гэтым гл. ESSJ SG, 1, 187).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Тое, што і бляяць (пра авечак). // Чытаць па літарах, па складах, няўмела. Стары і сам трохі пісьменны: калі літары вялікія, дык ён, слібізуючы, бэкае трохі.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.
Трохі распароць знутры. Падпароць падкладку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.
Трохі, злёгку правэндзіць. Прывэндзіць мяса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Трохі насыпаць перцам. Прыперчыць боршч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пі́нтус ’нервовы чалавек, псіх’ (бых., ЖНС). Няясна. Магчыма, з нейкай незасведчанай мянушкі. Тур.pinti ’жмінда’, ’нікудышні, абадранец, варты жалю’ — трохі аддаленае семантычна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рудава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі руды, не зусім руды. [Галіна Адамаўна] не ведае больш прыгожых валасоў. Дурні тыя, хто кажа, што доктар Яраш трохі рудаваты.Шамякін.[Сабастыян] пільна ўзіраецца пад кусты ядлоўцу, шукаючы рудаватых грыбных капялюшыкаў.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
боIзлучн. denn, weil; sonst;
по́йдзем тро́хі шпарчэ́й, бо зноў спо́знімся lasst uns schnéller gehen, sonst verspäten wir uns wíeder
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)