неліню́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не ліняе, мае трывалую афарбоўку. Нелінючая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплі́н, ‑у, м.

Шаўковая, паўшаўковая або баваўняная тканіна з дробным папярочным рубчыкам.

[Фр. popeline.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пліс, ‑у, м.

Уст. Баваўняная варсістая тканіна, падобная да аксаміту; баваўняны аксаміт.

[Ад лац. pilus — волас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыланепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, праз які не можа пранікнуць пыл. Пыланепранікальная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раці́н, ‑у, м.

Шарсцяная, з завітым густым ворсам тканіна для верхняга адзення.

[Фр. ratine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тафта́, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Частая шаўковая або баваўняная глянцавітая тканіна.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяско́лерыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Стаць бясколерным, менш яркім па афарбоўцы.

Тканіна абясколерылася.

2. перан. Страціць яркія індывідуальныя асаблівасці, стаць невыразным.

|| незак. абяско́лервацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пла́хта, -ы, ДМ -хце, ж.

Саматужнага вырабу ўкраінская тканіна, паласатая і клятчастая, а таксама чатырохвугольны адрэз яе, які носіцца ў якасці спадніцы.

|| прым. пла́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

baize

[beɪz]

n.

ба́йка f. (ткані́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

suiting

[ˈsu:tɪŋ]

n.

ткані́на на гарніту́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)