skład, ~u

м.

1. састаў;

skład chemiczny — хімічны састаў;

2. склад, састаў;

w pełnym ~zie — у поўным складзе;

skład gabinetu — склад кабінета;

3. склад;

skład celny — мытны склад;

skład opałowy — апалавы склад;

4. набор;

ani ładu, ani ~u — ні складу, ні ладу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mnnschaftsaufstellung

f -, -en спарт. склад [саста́ў] кама́нды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Mentalität

f -, -en склад ро́зуму, мента́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Munitinslager

n -s, - вайск. склад боепрыпа́саў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pckhaus

n -es, -häuser пакга́уз, склад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Personl

n -s персана́л, асабо́вы склад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ndsilbe

f -, -n грам. канцавы́ склад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wrzelsilbe

f -, -n лінгв. карэ́нны склад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

каменя... (гл. камене...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «камене...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: каменябітны, каменявар, каменяліты, каменяломня, каменярэз, каменячосны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неаднаро́дны, -ая, -ае.

1. Разнародны па складзе; неаднастайны.

Н. склад насельніцтва.

2. Які адносіцца да іншай катэгорыі з’яў, прадметаў і інш.

Неаднародныя хімічныя сумесі.

|| наз. неаднаро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)