фі́шбургер

[англ. fishburger, ад fish = рыба + (ham)burger = гамбургер]

1) разрэзаная папалам круглая булачка з начынкай з рыбы;

2) катлета з рыбнага фаршу з начынкай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ляту́чы в разн. знач. лету́чий;

л. снег — лету́чий снег;

л. атра́д — лету́чий отря́д;

л. мі́тынг — лету́чий ми́тинг;

л. рэўматы́зм — лету́чий ревмати́зм;

л. эфі́рны але́й — лету́чее эфи́рное ма́сло;

○ ~чая мыш — лету́чая мышь;

~чыя ры́бы — лету́чие ры́бы;

◊ ~чая по́шта — лету́чая по́чта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

закальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Надзець мечанае кальцо на лапку птушкі, на хвост рыбы з мэтай вывучэння шляхоў іх перамяшчэння і пад.; акальцаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́бам, прысл.

Падняўшыся ўверх; тарчма, старчаком. Сняцца аглухшыя рыбы, Стогны у далях марскіх, Сняцца узнятыя дыбам Хвалі ад выбухаў іх [мін]. Танк.

•••

Валасы (сталі, становяцца) дыбам гл. волас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́мля, ‑і, ж.

Абл. Рыбацкая снасць накшталт трохвугольнай прызмы, абцягнутай сеткай, з адкрытай бакавой гранню; сак. У кломлю больш трапляла зялёнай, мяккай ціны, .. як той рыбы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбалаве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца рыбнай лоўляй як промыслам; звязаны з лоўляй рыбы. Рыбалавецкая арцель. Рыбалавецкія калгасы. □ Хоць .. [Алег] і гарадскі хлопчык, ды хутка асвоіў рыбалавецкую справу. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ана́мніі

(ад ан- + амніён)

ніжэйшыя пазваночныя жывёлы (кругларотыя, рыбы, земнаводныя), у якіх у працэсе эмбрыянальнага развіцця не ўтвараюцца амніён і алантоіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

łowienie

н. лоўля;

łowienie ryb w mętnej wodzie — лоўля рыбы ў каламутнай вадзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

макрапо́ды, ‑аў; адз. макрапод, ‑а, М ‑дзе, м.

Рыбы падатрада лабірынтавых з асобым дыхальным органам — лабірынтам, які дазваляе ім дыхаць не толькі ў вадзе, але і кіслародам паветра.

[Ад грэч. makrós — вялікі і pus (podos) — нага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fin

[fɪn]

n.

1) пла́ўнік -а m. (у ры́бы)

2) кіль -я m. (у самалёце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)