blindfold2 [ˈblaɪndfəʊld] v.

1. завя́зваць во́чы

2. зацямня́ць, перашкаджа́ць ба́чыць (што-н.) або́ разабра́цца (у чым-н.);

Prejudices blindfold the mind. Забабоны асляпляюць розум.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

я́сны, -ая, -ае.

1. Яркі, зіхатлівы.

Я. месяц.

2. Светлы, нічым не зацемнены.

Яснае неба.

Ясная ноч.

Сягоння ясна (прысл.).

3. перан. Нічым не засмучаны, спакойны.

Я. твар.

Я. позірк.

4. Добра бачны, выразна ўспрымальны на слых, зразумелы.

Ясныя абрысы гор.

Ясная дыкцыя.

Абстаноўка ясная.

Я. намер.

Усё было ясна (безас., у знач. вык.).

5. Лагічны, стройны, дакладны.

Я. розум.

Я. адказ.

|| наз. я́снасць, -і, ж.

Унесці я. у гэта пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

crazy [ˈkreɪzi] adj. infml

1. вар’я́цкі, звар’яце́лы; шалёны; утрапёны;

go crazy звар’яце́ць;

drive/make smb. crazy прыво́дзіць каго́-н. у шале́нства

2. страшэ́нна захо́плены (кім-н./чым-н.); які́ страціў ро́зум ад захапле́ння (кім-н./чым-н.);

He is crazy about football. Ён страшэнна захапляецца футболам;

They were jazz crazy. Яны страцілі розум ад захаплення джазам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fastidious

[fæˈstɪdiəs]

adj.

1) патрабава́льны; перабо́рлівы

2) вы́танчаны

a fastidious mind or taste — вы́танчаны ро́зум або́ густ

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

алігафрэні́я

(фр. oligophrénie, ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + phren = розум)

мед. прыроджанае або набытае ў раннім узросце недаразвіццё разумовых здольнасцей; прыдуркаватасць (параўн. дэменцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ко́сны I (невосприимчивый к новому, отсталый) ко́сный;

к. чалаве́к — ко́сный челове́к;

~ныя по́гляды — ко́сные взгля́ды;

к. ро́зум — ко́сный ум

ко́сны II, см. касцявы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

атума́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

1. што. Зацягнуць, пакрыць туманам, смугою; затуманіць.

2. перан.; каго-што. Пазбавіць магчымасці ясна думаць, разважаць. Ап’яніў [лес] багуном надоўга. Атуманілі розум дурніцы. Бічэль-Загнетава. Адчуванне блізкай радасці адсунула, атуманіла нейкім бяздумным мроівам усё тое, што было на апошнім часе. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэле́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Розум, здольнасць чалавека мысліць, разважаць. Тонкі інтэлект. □ [Чалавек], які ўдасканальвае свой інтэлект, імкнецца самага добрага, светлага.. — ён, сапраўды самы прыгожы. Дубоўка. // Узровень разумовага развіцця. Чалавек вялікага жыццёвага вопыту і багатага інтэлекту. Адам Юр’евіч вельмі сур’ёзна ставіўся да выхавання дзяцей. Майхровіч.

[Лац. intellectus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак., чаго.

1. Зак. да кранацца.

2. Разм. Зрабіцца псіхічна ненармальным. Крануўся чалавек ад гора.

•••

Крануцца з розуму — страціць розум, звар’яцець. Каб хто пабачыў збоку, то напэўна падумаў бы, што настаўнік крануўся з розуму. Колас.

Лёд крануўся гл. лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найле́пшы, ‑ая, ‑ае.

1. Самы лепшы. Рэч найлепшай якасці. □ Розум — найлепшае багацце. Прыказка.

2. у знач. наз. найле́пшае, ‑ага, н. Самае лепшае. Марыць аб найлепшым. □ Чалавек, безумоўна, нараджаецца дзеля таго, каб упрыгожваць зямлю, ператвараць яе паводле сваіх уяўленняў аб найлепшым. Карпаў.

•••

Усяго найлепшага — развітальнае нежаданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)