Quéllgebiet

n -(e)s, -e

1) выто́кі ракі́

2) вадазбо́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

меа́ндр

(лац. maeander, ад гр. Maiandros = назва звілістай ракі ў Малой Азіі)

1) звіліна, лука ў цячэнні ракі, характэрная для раўнінных рэк;

2) геаметрычны арнамент у выглядзе выгнутых ліній.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

zza

з-за;

zza rzeki — з-за ракі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dorzecze

н. басейн (ракі);

dorzecze Amazonki — басейн Амазонкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bank​3 [bæŋk] n.

1. бе́раг (ракі, канала)

2. вал, на́сып; да́мба; круты́ схіл

3. нано́с, зано́с; сумёты, гу́рбы сне́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hinterland [ˈhɪntəlænd] n. раёны, які́я знахо́дзяцца ў глыбіні́ краі́ны, далёкія ад прыбярэ́жнай паласы́, бераго́ў вялі́кай ракі́ або́ ад буйны́х гарадо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вярхо́вы ’размешчаны вышэй па цячэнню ракі’ (БРС), укр. верхови́й ’тс’, рус. верхово́й ’які знаходзіцца вышэй па рацэ; параўн. таксама верховье ’мясцовасць, якая ляжыць бліжэй да вяршыні ракі’, верховщик, верховец, верхота, верховщина ’жыхары, якія жывуць у верхнім цячэнні ракі’. Да верх (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ов‑ы (< прасл. vьrx‑ov‑ъ ’верхні’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вадзі́цца (мецца, сустракацца):

у гэ́тай рацэ́ во́дзяцца ра́кі in díesem Fluss gibt es Krébse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ву́сце, ‑я, н.

1. Месца ўпадзення ракі (у мора, возера); участак ніжняга цячэння ракі.

2. Выхадная адтуліна чаго‑н., выхад. Вусце ствала шахты. □ Удвух з Андрэем неслі яны сетку на бераг, трымаючы вусцем угору, і, толькі адышоўшыся далей ад вады, перавярнулі яе кулём на дол. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навывалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Выцягнуць волакам адкуль‑н. у вялікай колькасці. Навывалакаць бярвення з ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)