гнездава́нне, ‑я, н.

Перыяд размнажэння птушак, звязаны ў большасці іх відаў з віццём гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Muser

f - лі́нька (птушак)

in der ~ sein — ліня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бі́ты разм geschlgen; zerschlgen (разбіты); geschlchtet (забітыпра птушак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ло́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Прывучаны да лоўлі птушак і звяроў. Лоўчыя сабакі. // Прызначаны для лоўлі птушак і звяроў. Лоўчыя ямы.

2. у знач. наз. ло́ўчы, ‑ага, м. У Маскоўскай Русі і памешчыцкім побыце — той, хто ведаў псовым паляваннем, рыбнай лоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

migrate

[ˈmaɪgreɪt]

v.i.

1) перасяля́цца, міграва́ць

2) пералята́ць (на зіму́ — пра пту́шак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пласціністадзю́быя, ‑ых.

Атрад вадаплаўных птушак з пласцінкамі на баках дзюбы і плавальнымі перапонкамі на лапах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сако́льнік, ‑а, м.

Гіст. Той, хто даглядае лоўчых птушак, абучае іх і палюе з імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюлюлю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі на цю-лю-лю (пра некаторых птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

birdwatching [ˈbɜ:dwɒtʃɪŋ] n. вывучэ́нне пту́шак у натура́льных умо́вах;

do the birdwatching in the park назіра́ць за пту́шкамі ў па́рку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак.

1. каго-што. Меціць (жывёліну), надзяваючы кольцы на лапкі птушак або хвасты рыб для даследавання напрамку і хуткасці іх перамяшчэння, працягласці жыцця і інш.

К. пералётных птушак.

2. што. Рабіць кругавы зрэз кары або надзяваць на ствол дрэва драцяныя кольцы з мэтай уздзеяння на яго рост.

3. што. Абмазваць ствол дрэва для аховы яго ад шкодных насякомых.

|| зак. закальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і акальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. кальцава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)