Ты́раць ‘цяжка працаваць’ (Сцяшк. Сл.; Скарбы). Параўн. польск. tyrać ‘цяжка працаваць, не шкадуючы сіл і здароўя’, аргат. ‘красці’, ‘працаваць’ (Каня, Słownik), tyrać, terać ‘псаваць, нішчыць, траціць’, ‘надрывацца’, каш. tërac, tėrac ‘тс’, utërac są ‘змучыцца’, чэш. týrati ‘мучыць; катаваць (жывёл)’, славац. týrať ‘мучыць’. Арэальна, хутчэй за ўсё, запазычана з польскай мовы; узводзіцца да дыял. зах.-слав. *tyrati няяснага паходжання. Не зусім надзейна звязваецца генетычна з прасл. *turiti ‘паганяць’, ‘гнаць’, ‘турыць’ (Брукнер, 589; Махэк₂, 664; Рэйзак, 687; SEK, 5, 146–147). Пры прасл. *tiriti ‘мучыць’ да *terti ‘церці’ (Пралік, 637). Значэнне ‘красці’ ў польскай мове, відаць, у выніку збліжэння з усх.-слав. тырыць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ківа́цца ’рытмічна хістацца, калыхацца, віхляцца’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Касп., Бяльк.), ’нахіліўшыся працаваць’ (Сл. паўн.-зах., Касп., Бяльк.). Гл. ківаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zagnać
зак. загнаць;
zagnać do pracy — прымусіць працаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przymusić
зак. прымусіць;
przymusić do pracy — прымусіць працаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
unsocial [ˌʌnˈsəʊʃl] adj.
1. некампане́йскі
2. антыграма́дскі; асацыя́льны;
work unsocial hours працава́ць у начны́ або́ вячэ́рні час
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
overdrive [ˈəʊvədraɪv] n. : go into overdrive рэ́зка актывізава́цца, пачына́ць напру́жана працава́ць; ху́тка ісці́ ўгару́ (пра справы, кар’еру)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
grindstone [ˈgraɪndstəʊn] n. тачы́льны круг; тачы́ла
♦
keep one’s nose to the grindstone infml працава́ць без адпачы́нку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blaze away
informal
а) бесьперапы́нна страля́ць
б) натхнёна працава́ць або́ гавары́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
work one’s way through college
працава́ць у ча́се наву́кі ў кале́джы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
накама́рнік, ‑а, м.
Сетка або мяшок для аховы ад камароў. Працаваць у накамарніках. □ Хадзіць.. [у тайзе] можна толькі ў накамарніках — марлевых сетках, якія закрываюць твар і шыю. Гавеман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)