telecast

[ˈteləkæst]

1.

v.t. -cast or -casted, -casting

перадава́ць на тэлеві́зіі

2.

n.

1) тэлевізі́йная прагра́ма

2) тэлевізі́йная перада́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кана́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штучнае рэчышча, напоўненае вадой.

Асушальны к.

2. Вузкая поласць у выглядзе трубы, трубкі ўнутры чаго-н. (спец.).

К. ствала гарматы.

3. Лінія сувязі, камунікацыі.

Перадача вядзецца па трох каналах.

4. Тое, што і тэлеканал.

Пераключыць тэлевізар на больш цікавы к.

5. звычайна мн., перан. Шляхі, сродкі для дасягнення чаго-н.

Дыпламатычныя каналы.

|| прым. кана́льны, -ая, -ае (да 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БАРАБА́ННАЯ ПЕРАПО́НКА,

тонкая, эластычная мембрана ў вуху наземных пазваночных жывёл і чалавека. Аддзяляе вонкавы слыхавы праход ад барабаннай поласці. Гал. функцыя — перадача гуку і яго ўзмацненне. Гукавыя хвалі, дасягаючы барабаннай перапонкі, надаюць ёй ваганне, якое праз слыхавыя костачкі перадаецца ўнутранаму вуху.

т. 2, с. 285

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

demise

[dɪˈmaɪz]

1.

v.t. Law

а) перадава́ць у спа́дчыну

б) перадава́ць (карале́ўскую ўла́ду пасьля́ сьме́рці ці зрачэ́ньня)

2.

v.i.

1) перахо́дзіць у спа́дчыну

2) паміра́ць

3.

n.

1) сьмерць f., скана́ньне n.

2) Law перада́ча маёмасьці ў спа́дчыну

3) перада́ча карале́ўскае ўла́ды, каро́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прае́кцыя

(лац. proiectio = кіданне наперад)

1) перадача прасторавых фігур на плоскасці;

2) павялічанае адлюстраванне чаго-н. на экране, атрыманае аптычным спосабам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камуніка́цыя, ‑і, ж.

1. часцей мн. (камуніка́цыі, ‑ый). Шляхі зносін, лініі сувязі, а таксама энерга‑, цёпла‑, газа- і водазабеспячэння. Падземныя камунікацыі. □ Магутным артылерыйскім агнём і масіраванымі налётамі авіяцыі разгромлены важнейшыя камунікацыі праціўніка. Жычка.

2. толькі адз. Абмен думкамі, перадача інфармацыі пры дапамозе мовы. Вусная мова як адзін са сродкаў камунікацыі.

[Лац. communicatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przerzut, ~u

м.

1. перакідка; перакідванне;

2. кідок;

3. спарт. пас, перадача (мяча)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

транслітара́цыя

(ад лац. trans = цераз + littera = літара)

перадача тэксту, напісанага адным алфавітам, літарамі іншага алфавіта.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Séndung

f -, -en

1) пасы́лка; адпраўле́нне, пашто́вы пераво́д

2) (радыё)перада́ча

éine ~ auf Wéllenlänge … Méter — перада́ча на хва́лях … ме́траў

3) мі́сія, даручэ́нне

4) па́ртыя (тавараў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экстра́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Рэчыва з раслінных ці жывёльных тканак, якое атрымліваюць пры дапамозе якога‑н. растваральніка; выцяжка. — Шмат карысці дае чалавеку кара яліны, — працягваў сын.. — Яна ўтрымлівае таніды, з якіх здабываюць дубільныя экстракты. Мяжэвіч.

2. перан. Уст. Сціслая перадача зместу, сутнасці якога‑н. дакумента, твора і пад. Экстракт прамовы.

[Ад лац. extractus — выцягнуты, здабыты, атрыманы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)