самаўпра́ўства, ‑а, 
Парушэнне кім‑н. законнага 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаўпра́ўства, ‑а, 
Парушэнне кім‑н. законнага 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эска́дра, ‑ы, 
Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў. 
[Фр. escadre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэманетыза́цыя
(
пазбаўленне манеты функцыі грошай, зняцце яе з абароту ў афіцыйным 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
та́бель, -я, 
1. Спіс, пералік чаго
2. Ведамасць паспяховасці вучняў.
3. Спецыяльная ведамасць для ўліку рабочага часу ва ўстановах, арганізацыях 
Табель аб рангах — у дарэвалюцыйнай Расіі: суадносіны чыноў ваеннага, грамадзянскага і прыдворнага ведамстваў па рангах, класах.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пара́дак 
наве́сці пара́дак Órdnung scháffen;
прыве́сці ў пара́дак in Órdnung bríngen*;
прыйсці́ ў пара́дак in Órdnung kómmen*;
усё ў 
◊ усё ідзе́ сваі́м пара́дкам álles geht séinen Gang;
пара́дак дня Tágesordnung 
перайсці́ да 
стая́ць на 
зняць з пара́д ку дня von der Tágesordnung néhmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нисходя́щий 
по нисходя́щей ли́нии па сыхо́днай лі́ніі;
в нисходя́щем поря́дке у сыхо́дным 
нисходя́щее ударе́ние 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Палі́цыя ’у дарэвалюцыйнай Расіі і капіталістычных краінах сістэма асобых органаў дзяржаўнага апарату для аховы існуючага 
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чарга́, -і́, 
1. Парадак, паслядоўнасць у руху каго-, чаго
2. Чыё
3. Людзі, якія размясціліся паслядоўна адзін за адным з якой
4. Спіс асоб, якія павінны атрымаць што
5. Пэўная колькасць патронаў, выпушчаных кулямётам, аўтаматам за адзін прыём.
Жывая чарга — чарга, якая патрабуе абавязковай прысутнасці ўсіх, хто заняў яе.
Заняць чаргу — стаць або запісацца ў чаргу за чым
У сваю чаргу — са свайго боку; адпаведна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мілі́цыя, -і, 
1. У некаторых постсавецкіх краінах: сістэма дзяржаўных службаў і органаў для аховы грамадскага 
2. 
3. Назва народнага апалчэння ў некаторых краінах.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АБАРО́НА ГРАМАДЗЯ́НСКІХ ПРАВО́Ў,
у цывільным праве сукупнасць дзеянняў па ахове законных маёмасных і асабістых немаёмасных правоў грамадзян. Ажыццяўляецца ва ўстаноўленым судом 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)