курга́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кургана. Курганны насып. // Пакрыты курганамі. Курганны край.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замгле́лы і заімгле́лы, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты імглой; затуманены. У небе плыло заімглелае сонца. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гудро́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гудрону. Гудронны пах. // Пакрыты гудронам. Гудронная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзікабра́з, ‑а, м.
Жывёліна атрада грызуноў, спіна і бакі ў якой пакрыты моцнымі іголкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фіні́фцевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фініфці; пакрыты фініфцю, з фініфцю. Фініфцевы пярсцёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́рнавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фірну; пакрыты фірнам. Фірнавыя снягі. Фірнавы слой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квяці́сты, -ая, -ае.
1. Пакрыты кветкамі.
Квяцістая сенажаць.
К. верас.
2. 3 узорам у кветкі; яркі, каляровы.
Квяцістая тканіна.
3. перан. Залішне напышлівы (пра мову, стыль і пад.).
К. стыль.
|| наз. квяці́стасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запле́снелы і заплясне́лы, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты плесняй, цвіллю; цвілы. Брудныя, мабыць, ніколі не беленыя сцены пакрыты заплеснелымі плямамі. Мядзёлка. Камера была маленькая і вельмі сырая. З столі капала вада, сцены былі слізкія і запляснелыя. Зуб. // перан. Закаснелы, адсталы, устарэлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Струпава́ты ‘у струпах, пакрыты струпамі’ (ТСБМ), струпова́ты, струпча́сты ‘ў глыбокіх трэшчынах’ (ТС), струпова́тый ‘няроўны, вузлаваты (палатно, ніткі)’ (Сл. Брэс., Уладз.), струплі́ва ‘няроўная, недастаткова вымешаная (пра гліну)’ (Вярэн.). Да струп 1 (гл.). Параўн. укр. струпки́й ‘аб дарозе — пакрыты замёрзлай граззю’, струпува́тий ‘струпаваты (аб дарозе)’, ‘шурпаты, у калдобінах’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абро́слы, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты расліннасцю. На невялічкай палянцы, аброслай з усіх бакоў густым арэшнікам, стаялі і ляжалі людзі, усе падобныя адзін на другога. Чарот. // Пакрыты валасамі, шчаціннем. [Пятроў] з’явіўся на аэрадром раніцаю — увесь аброслы, худы, агрубелы, з запухлым пасінелым горлам. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)