lament​1 [ləˈment] n.

1. ля́мант, плач; галашэ́нне; го́ркая ска́рга

2. жало́бная пе́сня/му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mournful [ˈmɔ:nfəl] adj. ве́льмі су́мны, сму́тны;

mournful eyes/music (ве́льмі) су́мныя во́чы/су́мная му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Му́зыкус ’мастак-музыкант’ (Нас.). З польск. muzykus ’музыка, музыкант’, якое з с.-лац. musicus ’тс’ (Варш. сл., 2, 1080).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падку́хцік, ‑а, м.

Уст. Хлопчык, які служыў на кухні. — Ты [Сымон] — падкухцік, ты — музыка, Падмятайла, ваданос. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуда́р, ‑а, м.

Музыкант, які іграе на дудзе. Плыве музыка да хмар, Грае хораша дудар. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таварыства «Музыка — масам» у Мінску 7/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

éinschmeichelnd

a ліслі́вы

~e Musík — мелады́чная му́зыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

musician

[mjuˈzɪʃən]

n.

музы́ка -і m., музыка́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

блюз, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жанр джазавай музыкі, які адлюстроўвае лад і рытмы павольных лірычных песень амерыканскіх неграў, а таксама парны танец у рытме такой музыкі.

Іграць б.

Танцавальны б.

Музыка ў стылі б.

|| прым. блю́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёла, ‑ы, ж.

Радыёвяшчальны прыёмнік з электрапрайгравальнікам грампласцінак. Хлопец.. шчоўкнуў клавішам радыёлы, і кватэру запоўніла музыка. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)