аўрэаміцы́н
(ад лац. aureus = залаты + -міцын)
лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняюць пры лячэнні пнеўманіі, дызентэрыі і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бромкамфара́
(ад бром + камфара)
лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры павышанай нервовай узбудлівасці, неўрастэніі, неўрозах сэрца і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гексена́л
(ад гр. heks = шэсць)
лекавы прэпарат, наркотык, які выкарыстоўваецца для ўнутрывеннага наркозу і як супрацьсутаргавы сродак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каларго́л
[ад гр. kolla = клей + лац. arg(entum) = серабро + -ол]
лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры гнойных захворваннях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каразо́л
[ад лац. cor = сэрца + ac(idus) = востры + -ол]
лекавы прэпарат, які стымулюе сардэчнасасудзістую сістэму і дыханне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пертусі́н
(ад лац. pertusus = праходны)
лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як адхарквальны сродак пры бранхітах, коклюшы і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сплені́н
(ад гр. splen = селязёнка)
лекавы гарманальны прэпарат, які выкарыстоўваецца пры лячэнні таксікозаў, прамянёвай хваробы і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стрэптацы́д
[ад стрэпта(кокі) + -цыд]
лекавы прэпарат, які зніжае жыццядзейнасць кокаў і выкарыстоўваецца пры ангіне, ганарэі, лячэнні ран, апёкаў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фенацэці́н
(ад гр. phaino = выяўляю + лац. acetum = воцат)
лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як болесуцішальны і гарачкапаніжальны сродак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эргаты́н
(ад фр. ergot = спарыш)
лекавы прэпарат, ачышчаны рэдкі экстракт злакаў, які з’яўляецца адным з кроваспыняльных сродкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)