непрытомны прыметнік

  1. Які страціў прытомнасць, знаходзіцца ў стане падучай хваробы.

  2. Які нічога не памятае, душэўна ўзрушаны.

    • Н. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэктарат назоўнік | мужчынскі род

  1. Адміністрацыйны орган, які ўзначальваецца рэктарам.

    • Пасяджэнне рэктарата.

  2. Памяшканне, дзе знаходзіцца гэты орган.

|| прыметнік: рэктаратны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

стасавацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

  • Учынак не стасуецца з яго паводзінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

трансцэндэнтны прыметнік

У філасофіі: які знаходзіцца за межамі свету; недаступны чалавечаму пазнанню, недасягальны для чалавечага розуму.

|| назоўнік: трансцэндэнтнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

унутры​2 прыстаўка

Утварае прыметнікі са знач. які знаходзіцца ў сярэдзіне, унутры чаго-н., напр. унутрыатамны, унутрывідавы, унутрывенны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

усхваляваны прыметнік

Які знаходзіцца ў стане хвалявання, выражае хваляванне.

  • У. выгляд.
  • У. голас.
  • Гаварыць усхвалявана (прыслоўе).

|| назоўнік: усхваляванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

locate [ləʊˈkeɪt] v.

1. вызнача́ць месцазнахо́джанне

2. размяшча́ць;

Where will they locate the new firm? Дзе яны размесцяць новую фірму?;

be located знахо́дзіцца, размяшча́цца;

Our office is located in the centre. Наш офіс знаходзіцца ў цэнтры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

situate [ˈsɪtʃueɪt] v. fml размяшча́ць;

The house is situated on the bank. Дом знаходзіцца на беразе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wall Street [ˈwɔ:lˌstri:t] n. Уо́л-стрыт (вуліца ў Нью-Ёрку, дзе знаходзіцца біржа); амерыка́нскі фіна́нсавы капіта́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзяннік назоўнік | мужчынскі род

Агароджаная частка двара (між хлявом і хатай), дзе знаходзіцца жывёла ўдзень і ў добрае надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)