Gesmtausgbe

f -, -n

1) по́ўны збор тво́раў

2) pl агу́льны расхо́д [выда́так]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

уты́ль м зборн ltstoff m -(e)s, -e, ltmaterial n -(e)s, -i¦en; (verwrtbare) bflle pl;

збор уты́лю ltmaterialsammlung f -, -en, ltstoffsammlung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

codex

[ˈkoʊdeks]

n., pl. codices

1) ко́дэкс -у n., ру́капіс Сьвято́га Пісьма́ або́ старада́ўнягага клясы́чнага тво́ру

2) збор ру́капісаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

kwesta

kwes|ta

ж. збор ахвяраванняў;

chodzić po ~cie — збіраць ахвяраванні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сло́ўнікзбор размешчаных у пэўным парадку слоў з тлумачэннем або перакладам на іншую мову’ (ТСБМ, Байк. і Некр.). Паводле Гіст. мовы (2, 146), слова з’явілася ў пачатку XX ст. Відавочна, паланізм: з польск. słownik ‘тс’. Да слова (гл.). У славянскіх мовах, магчыма, калька лац. vocabularium ‘тс’ ад vocabulum ‘слова’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

statute [ˈstætʃu:t] n.

1. стату́т, заканада́ўчы акт; дэкрэ́т;

statutes at large збор зако́наў;

a statute of limitations зако́н аб тэ́рмінах да́ўнасці

2. уста́ў;

the statute of a school шко́льны ўстаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ана́ты

[лац. annatae = гадавыя (грошы)]

збор на карысць папскай казны з асоб, якія атрымлівалі касцельныя пасады (у 13 — 18 ст.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інкаса́цыя

(ад іт. incassare = літар. класці ў скрыню)

збор і транспартаванне грошай і каштоўнасцей, якія выконваюцца банкамі па даручэнні кліентаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

картатэ́ка

(ад карта + -тэка)

збор картак з якімі-н. даведачнымі матэрыяламі, размешчаных у пэўным парадку, напр. па алфавіту, тэмах, тэрмінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

матэрыя́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Прадметы, рэчывы, з якіх будуецца, вырабляецца што-н.; сыравіна.

Будаўнічы м.

2. перан. Розныя звесткі, крыніцы, якія служаць асновай для чаго-н.

М. для назірання.

Гістарычны м.

3. звычайна мн. Збор звестак, дакументаў па якім-н. пытанні.

Матэрыялы з’езда.

4. Тканы або трыкатажны выраб, прызначаны для шытва.

М. на сукенку.

|| прым. матэрыя́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)