мно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак.

1. што. Памнажаць адзін лік на другі.

М. пяць на два.

2. каго-што. Павялічваць у колькасці.

М. багацце краіны.

|| зак. памно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны.

|| наз. мно́жанне, -я, н. (да 1 знач.) і памнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́ншы, -ая, -ае.

1. Другі, які адрозніваецца ад каго-н., чаго-н.

Іншыя парадкі.

Іншая думка.

2. Які-небудзь, некаторы.

Іншаму (наз.) такая размова не даспадобы.

Іншы раз — часам.

Між іншым — мімаходам, дарэчы, к слову кажучы.

Той ці іншы — хто-небудзь, які-небудзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thanksgiving [ˌθæŋksˈgɪvɪŋ] n. падзя́ка; дзя́каванне;

Thanksgiving (Day) Дзень падзя́кі Бо́гу (чацвёрты чацвер лістапада ў ЗША, другі панядзелак кастрычніка ў Канадзе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

памянша́емае, ‑ага, н.

У матэматыцы — назва ліку, ад якога адымаюць другі лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грува́сціць, ‑вашчу, ‑васціш, ‑васціць; незак., што.

Бязладна навальваць адзін прадмет на другі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаве́рац, ‑рца, м.

Чалавек той жа веры, што і другі або другія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

countersign

[ˈkaʊntərsaɪn]

n.

1) Milit. адка́з -у m. (на паро́ль)

2) по́дпіс, які́ пацьвярджа́е другі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hinübergehen

* vi (s)

1) перахо́дзіць (на другі бок)

2) паміра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nchmahd

f -, -en

1) ата́ва

2) касьба́ ата́вы, другі́ ўко́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перагрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

1. Перакласці свой груз з аднаго транспартнага сродку на другі. Перагрузіцца на другі параход. Перагрузіцца з падводы на машыну.

2. Нагрузіцца празмерна, звыш сваіх магчымасцей. // перан. Празмерна нагрузіцца якой‑н. работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)