заваро́так, ‑тка, м. і заваро́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Тое, што і заварот. Лес з аднаго боку дарогі зноў разарваўся вясёлаю палянкаю, агінаючы яе прыгожымі завароткамі. Колас. Ахрэм забягае наперад, становіцца на заваротак дарогі, што вядзе да фермы. Паўлаў.
•••
Кароткі завароткі ў каго — пра таго, хто дзейнічае рашуча, не задумваючыся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
włazić
незак. улазіць; узлазіць; лезці;
włazić w drogę — станавіцца ўпоперак дарогі каму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дажа́цца, ‑жнуся, ‑жнешся, ‑жнецца; ‑жнёмся, ‑жняцеся; зак.
Разм. Жнучы, дайсці, дабрацца да якога‑н. месца. Дажацца да дарогі. Дажацца да сярэдзіны паласы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брук, ‑у, м.
Укладзеная каменем праезджая частка вуліцы, дарогі, плошчы. Ідзе так дзядзька і па бруку Адзін за дзесяць робіць груку. Колас.
[Ням. Brücke — мост.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саспе́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў спелым (пра плады і пад.). Адам сыходзіў з дарогі — былі Пакуцічы, — шукаў першыя саспелыя арэхі. Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Леві́нец ’кружны шлях’ (Федар. Дад.). Да левы < !!!ёоъ ’крывы’, г. зн. размешчаны ў бок ад прамой дарогі. Утворана пры дапамозе суф. -іней, характэрнага для зах.-слав. моў. На бел. моўнай тэрыторыі суфікс пашырай у зах. гаворках.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
roadside
[ˈroʊdsaɪd]
1.
n.
край даро́гі, або́чына f.
2.
adj.
прыдаро́жны
roadside inn — прыдаро́жны зае́зны дом, карчма́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
о́бок разг.
1. нареч. по́бач;
жить о́бок жыць по́бач;
2. предлог с род. по́бач, каля́;
о́бок доро́ги каля́ даро́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ска́терть ж. абру́с, -са м., насто́льнік, -ка м.;
◊
ска́тертью доро́га гла́дкай даро́гі, з лёгкім ве́трам;
скатерть-самобра́нка, см. самобра́нка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
úmbiegen
*
1.
vt перагіна́ць, згіна́ць
2.
vi (s) звярну́ць (з дарогі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)