caddie, caddy [ˈkædi] n. sport той, хто падно́сіць клю́шкі і мячы́ (у час гульні ў гольф)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

legislate [ˈledʒɪsleɪt] v. (against, for, on) fml выдава́ць зако́ны;

legislate against gambling забарані́ць зако́нам аза́ртныя гу́льні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пало́ва ж Hälfte f -, -n; (гульні) спарт Hálbzeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скака́лка ж (для гульні) Spríngseil n -s, -e, Sprúngseil n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sit in

браць удзе́л (у гульні́, канфэрэ́нцыі), прысу́тнічаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спабо́рніцтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), удзельнікі якой імкнуцца выявіць перавагу над кім-н. у дасягненні чаго-н., дасягнуць лепшых вынікаў у чым-н.

Спартыўныя спаборніцтвы.

С. па плаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэ́ся ’дурніца’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.). Няясна. Напэўна, можна суаднесці з тураў. ра́ся, ро́ся ’персанаж гульні, падобнай да гульні ў квача’, у час гульні ра́сю цвеляць, дражняць. Таксама нельга выключыць уплыў расама́ха ’неахайная жанчына’ (Сл. рэг. лекс.; гл.). Параўн. яшчэ рус. ресо́ня ’неахайніца’ (перм.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пу́лька

(ад фр. poule = стаўка)

партыя гульні ў карты (прэферанс, вінт і інш ), а таксама графа для запісу вынікаў гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

па-ба́нку, прысл.

У картачнай гульні — на ўсю суму грошай, якая маецца ў банку (у 2 знач.). Ісці па-банку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамі́зіць, ‑міжу, ‑мізіш, ‑мізіць; незак., каго-што.

Прымушаць каго‑н. прайграць у картачнай гульні ў выніку рамізу (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)