забо́йца, ‑ы,
Той, хто ўчыніў забойства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забо́йца, ‑ы,
Той, хто ўчыніў забойства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запру́дзіць, ‑пруджу, ‑прудзіш, ‑прудзіць;
1. Перагарадзіць запрудай, плацінай; загаціць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гру́зкі, ‑ая, ‑ае.
Такі, у якім можна ўвязнуць; гразкі, багністы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аналагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на аналогіі.
2. Які з’яўляецца аналогіяй; падобны да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Моцна, голасна, рэзка крыкнуць.
2. Утварыць рэзкі, свісцячы гук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкаса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Закасаць на сабе калошыны штаноў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паржаве́лы, ‑ая, ‑ае.
Які паржавеў; заржавелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раса́днік, ‑а,
1. Спецыяльная скрынка з зямлёй для вырошчвання расады.
2. Месца, дзе вырошчваюць маладыя расліны, расаду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сушы́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць, прызначаны для сушкі чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жы́цца, жывецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)