рэ́шата, ‑а, М ‑шаце; мн. рашо́ты (з ліч. 2, 3, 4 рэ́шаты), рашо́таў; н.
1. Рэч хатняга ўжытку для прасейвання мукі і пад. у выглядзе шырокага абруча з сеткай. У сенцах Мацвей падсяваў у рэшаце жыта. Чорны. Дзесяткі людзей лавілі рыбу кошыкамі, торбамі, рашотамі. Бядуля.
2. Агульная назва прыстасаванняў у зернеачышчальных, сартавальных і пад. машынах.
•••
Галава як рэшата гл. галава.
Насіць ваду ў рэшаце гл. насіць.
Цуды ў рэшаце гл. цуд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атума́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
1. Зацягнуцца, накрыцца туманам, смугою; затуманіцца. // Зацягнуцца, страціць празрыстасць (пра вочы).
2. перан. Страціць здольнасць ясна думаць, разважаць; затуманіцца. [Стэфа:] — Атуманілася галава... Усё пераблыталася. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагалі́кі, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з вялікай колькасці каго‑, чаго‑н.; шматлікі. Ад раўнін да гор Ходзіць гоман стоязыкі, Разнастайны, мнагалікі. Колас. Кружылася ад мнагалікіх пахаў травы галава. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́гала, прысл.
1. Не пакінуўшы валасоў. Галава была пастрыжана нагала, і без шапкі .. [Сева] стаў непадобны на сябе, ранейшага. Карпаў.
2. Выняўшы з ножнаў (пра шаблю, цясак). Трымаць шашкі нагала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Káhlkopf
m -(e)s, -köpfe
1) лы́сая галава́
2) лы́сы (чалавек)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kürbis
m -ses, -se
1) гарбу́з
2) разм. пагардл. мазгаўня́, галава́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Lóckenkopf
m -(e)s, -köpfe
1) кучара́вая галава́
2) кучара́вы (чалаве́к)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
reel4 [ri:l] v.
1. круці́цца, кружы́цца;
His head reeled. У яго закружылася галава.
2. хіста́цца, гайда́цца
reel off [ˌri:lˈɒf] phr. v. ху́тка, без перапы́нку чыта́ць або́ раска́зваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ache2 [eɪk] v.
1. бале́ць;
My head aches/is aching. Мне баліць галава.
2. ве́льмі хаце́ць; жада́ць;
I was aching for home. Мне вельмі хацелася дадому.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ *Пагаловач, поголдвач ’частка папярочных баразён у канцы палетку’ (КЭС., палес., Сл. Брэс.). Да галава (гл.). Семантыку і геаграфію гл. Выгонная, Лекс. Палесся, 49 і наст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)